Δευτέρα, Ιουνίου 12, 2006

Νοσταλγώ παλιές συζητήσεις...

Μια καινούρια αρχή


Είναι διαταραγμένα μυαλά. Εχουν αναγάγει το υπέρογκο κέρδος εις βάρος του άλλου σε υπέρτατη λογική, σε νέα κανονικότητα. Αντικατέστησαν με αυτό την αρμονία της φύσης. Μας διαμορφώνουν εμάς και τα παιδιά μας σύμφωνα με τη διαταραγμένη συνείδησή τους.

Προσπαθούν να μας κάνουν να νιώθουμε ασήμαντοι για να νιώσουμε την ανάγκη να αφήσουμε άλλους να διαχειρίζονται τη ζωή μας.

Θέλουν να παρουσιάσουν τη ζωή ανυπόφορη, να μας πονέσουν, να βλάπτουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, για να μας ξανασυστηθούν ως θεραπευτές και να καταναλώνουμε τα προϊόντα-θεραπείες τους.

Μας θέλουν βλάκες και φλύαρους, με αδύναμο και μπερδεμένο κριτήριο επιλογής, για να μπορούν εύκολα να παράγουν προϊόντα με χαμηλό κόστος, να τα καταναλώνουμε άβουλα ώστε να κερδίζουν ανόητες δικές τους ευχαριστήσεις.

Θέλουν να μας ξεχειλώσουν την επιθυμία μέσα από την ενίσχυση της μιζέριας και της ενοχοποίησης ώστε να καταναλώνουμε ανεξέλεγκτα.

Η ανοητολογία, η περιττολογία αποτρέπει τον άνθρωπο από το να έχει συνείδηση του εαυτού του, τον διασκορπίζει.

Μας αναγκάζουν να σκεφτόμαστε ο καθένας στενά για το συμφέρον του, διαχωρισμένα από τους διπλανούς μας.

Μας τρελαίνουν, καταστρέφουν τις σχέσεις μας, την εμπιστοσύνη μας στον άλλο και μας αποξενώνουν από τον εαυτό μας ώστε να νιώθουμε μόνοι μας και παρηγοριά να γίνει η δουλειά μας γι' αυτούς όσο γίνεται περισσότερες ώρες, η εργασιοθεραπεία.

Η ανθρωπότητα χαίρεται μαζοχιστικά πια να υποφέρει, επιζητεί πια να αυτοκαταστραφεί για να λυτρωθεί. Οι άνθρωποι έχουν τρελαθεί. Ανήγαγαν την τρέλα σε νέα φύση.

Στη φύση δεν υπάρχει κακό. Υπάρχει ένας κυκλικός χρόνος όπου η ζωή διαδέχεται το θάνατο. Ο θάνατος γίνεται τροφή για τη νέα ζωή. Κακό υπάρχει μόνο στη συνείδηση ενός διαταραγμένου νου.

Η ζωή στο επίπεδο της φύσης είναι ένα θαύμα. Οι άνθρωποι την έχουμε καταστρέψει και δεν βλέπουμε πια την αρμονία.

Δεν υπάρχει τρόπος να κρίνει κανείς δίκαια όταν δεν λαμβάνει υπόψη του πως η ζωή είναι ένα αλληλένδετο σύνολο. 'Ενα ενιαίο όλο και ότι η ζωή του ενός πλάσματος εξαρτάται από τη ζωή του άλλου.

Αν κάνεις το λάθος και θεωρήσεις τη σκέψη έξω από τη φύση και τον μυαλό κορωνίδα της δημιουργίας, η φύση δεν εκδικείται. Αποτραβιέται.

--------------
ΣΗΜ.1. Στο υπέροχο αυτό κείμενο_διαμαρτυρία του φίλου μου Στέλιου, απάντησα τόσο ανόητα και "από καθέδρας" -δυστυχώς:
"Η φύση θα ξαναβρεί το δρόμο της όχι μόνο αν αρνηθούμε να εξουσιαζόμαστε, αλλά κυρίως όταν πάψουμε να ασκούμε κάθε είδους εξουσία, ξεκινώντας απο τα παιδιά μας. Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μη διδάξουμε εμπράκτως τι σημαίνει εξουσία στα παιδιά μας. Ας σταματήσουμε να τα υπερπροστατεύουμε. Είναι δύσκολο, το ξέρω, αλλά είναι το πρώτο βήμα."
ΣΗΜ.2. Τα κείμενα υπάρχουν στα σημειωματάρια (blogs) του kivernologotexnia.com

8 σχόλια:

Ecumene είπε...

Στο υπέροχο αυτό κείμενο_διαμαρτυρία του φίλου μου Στέλιου, απάντησα τόσο ανόητα και "από καθέδρας" -δυστυχώς:


κι αλλες ενοχες;;...

θα τη βρουμε σιγα σιγα

τη λυση

Rodia είπε...

Οχι ενοχές... Διακρίνω καθαρά, αφού πέρασε ένας χρόνος, το στόμφο που βρίσκεται στην απάντησή μου. Πώς να ξεφύγω από αυτό που με ενοχλεί σε άλλους;
Στην απάντησή μου, όπως είναι διατυπωμένη, βλέπω μια ξερόλα που κυνηγά το γιόκα της να φάει το γιαουρτάκι του.
:-(

J95 είπε...

Πάλι οι Αυτοί...

Rodia είπε...

Ναι, οι Αυτοί που είναι Εμείς.
Δεν πρόσεξες καλά, αυτά εχει το ιντερνετ.. χτυπάμε μια ανάγνωση και φεύγουμε!;-) Δες και το τέλος:

"Η ζωή στο επίπεδο της φύσης είναι ένα θαύμα. Οι άνθρωποι την έχουμε καταστρέψει και δεν βλέπουμε πια την αρμονία.

Δεν υπάρχει τρόπος να κρίνει κανείς δίκαια όταν δεν λαμβάνει υπόψη του πως η ζωή είναι ένα αλληλένδετο σύνολο. 'Ενα ενιαίο όλο και ότι η ζωή του ενός πλάσματος εξαρτάται από τη ζωή του άλλου.

Αν κάνεις το λάθος και θεωρήσεις τη σκέψη έξω από τη φύση και το μυαλό κορωνίδα της δημιουργίας, η φύση δεν εκδικείται. Αποτραβιέται."

Ecumene είπε...

Mα κι εγω απο καθεδρας
σου απαντησα...

τελικα ολα πληρωνονται...

roidis είπε...

η φύση δεν εκδικείται αλλά ευτυχώς αυτό τονίζεται από τους καλλιτέχνες

Jason είπε...

"Οι Αυτοί, που είναι οι Εμείς..."
Το έχουμε εμπεδώσει πια, αλλά δεν το νιώθουμε.
Για να το νιώσουμε, μάλλον θα πρέπει να μιλάμε να πούμε "οι Εσείς, που είστε οι Εμείς..."

J95 είπε...

ok αν είναι έτσι γράψε λάθος αλλά περίεργα το διατυπώνει, είναι σα να το προκαλούν ελάχιστοι όλο αυτό κ οι υπόλοιποι να είναι τα καλοκάγαθα χαζά.

Anyway, διαφωνώ :)