Αντιποίηση Ιατρικού Λειτουργήματος

(ή: πόσο ένα βιβλίο ανήκει στο συγγραφέα και πόσο στον εκδότη;)

Το ότι το βιβλίο της Μαρίας εκδίδεται απο γνωστότατο Οίκο δεν προβλημάτισε κανέναν ως τώρα; Δεν είναι ένα περιθωριακό βιβλιαράκι, εμμέσως (πλην σαφώς) υποστηρίζει το περιεχόμενο ο εκδότης με το κύρος του.

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τη φωτιά που άναψε σε πολλά πληκτρολόγια η θέση της Μαρίας που παρουσιάστηκε στο μπλογκ του αρκούδου και συνεχίστηκε στο χώρο του βάτραχου, περί του ότι δεν μεταδίδεται ο ιός του AΙDS από γυναίκα σε άνδρα. Το ενδιαφέρον μου είναι καθαρά εγκυκλοπαιδικό, μια και θέλω να είμαι ενήμερη στα του πλανήτη μας.
Η γνώμη μου είναι ξεκάθαρη και καμιά Μαρία, πάσχουσα ή όχι απο την ασθένεια αυτή ή από άλλη, δε θα μου την αλλάξει. Κανένας ασθενής, από οποιαδήποτε ασθένεια και αν πάσχει, δεν έχει δικαίωμα να αντιποιείται το επάγγελμα-λειτούργημα του γιατρού, του επιστήμονα, του ειδικού. Ο κάθε ασθενής εξαντλεί τη συμμετοχική του παρέμβαση στα επιστημονικά δρώμενα προσφέροντας βοήθεια με την παρακολούθηση και καταγραφή των συμπτωμάτων της ασθένειάς του. Πέρα από αυτό, κάθε άλλη παρέμβαση θεωρώ ότι είναι εκ του πονηρού.

Η αφελής (???) ερώτησή της «Ξέρετε κανέναν άνδρα που να έχει κολλήσει AΙDS από γυναίκα;» μόνο αφελής δεν είναι. Τι να απαντήσει κάποιος που δε γνωρίζει κανέναν, ούτε άνδρα ούτε γυναίκα, να πάσχει από AΙDS; Η ερώτηση είναι ρητορική και έχει σκοπό να αποπροσανατολίσει από τη σοβαρότητα του θέματος. Είναι σα να ρωτά «Ξέρετε κανένα άσπρο κοράκι;» που μοιάζει με τις ερωταπαντήσεις τύπου Λιακόπουλου, όπου ξεπερνάται η αμηχανία με τον εξυπνακισμό.

Η ερώτηση αυτή, μου αρκεί για να σχηματίσω γνώμη περί του βιβλίου, βασισμένη στη σοφή ρήση «από το νύχι καταλαβαίνει κανείς το λιοντάρι». Δεν είναι ανάγκη να το δει ολόκληρο. Δεν θα ψωνίσω το βιβλίο και προτρέπω να μη το αγοράσει κανείς. Καλύτερα να αγοράσει κάθε ενδιαφερόμενος ένα σχετικό σύγγραμμα περί AΙDS ή να δώσει τα χρήματά του σε κάποιον από τους ξενώνες όπου φιλοξενούνται άνθρωποι πάσχοντες απο την ασθένεια αυτή.

Το πρόβλημα δεν είναι να απενοχοποιηθούν οι γυναίκες και να ενοχοποιηθούν οι άνδρες, μια κοινωνική ομάδα, κ.ο.κ. Το πρόβλημα είναι το ότι βγαίνει μια γυναικεία φιγούρα πάσχουσα από AΙDS (αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να πάσχει από οποιαδήποτε ασθένεια) και αναπτύσσει μια επιστημονικοφανή θεωρία περί του τρόπου διάδοσης της ασθένειάς της. Εάν περιοριζόταν στην καταγραφή συμπτωμάτων, θα το έβρισκα λογικό και εξίσου ενδιαφέρον, όπως επίσης και αν η Μαρία ήταν ειδικευμένη επιστήμων σε αυτό τον τομέα. Το ότι απλώνεται σε ξένα χωράφια, είναι -τουλάχιστον- επικίνδυνο.

Επανερχόμενη στην θέση του εκδότη, πιστεύω πως είναι συμμέτοχος της παραπλάνησης των αναγνωστών βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους και, ως εκ τούτου, τη Δημόσια Υγεία.

Ο αρμόδιος Υπουργός, τι θέση παίρνει πάνω σε αυτό το ζήτημα; Το βρίσκει ανώδυνο;

__________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1:
Δεν αναφέρομαι στους Ιατρικούς Συλλόγους, επειδή η Μαρία δεν κάνει αντιποίηση επαγγέλματος, δεν προσποιείται τη γιατρό, δε ζητά πελατεία σε ψεύτικο ιατρείο, δεν τρώει την πελατεία κανενός επιστήμονα γιατρού, ούτε προτίθεται να γιατρέψει κανένα πάσχοντα. Η Μαρία, έχοντας θέσει το ρητορικό της ερώτημα, έχει η ίδια πεισθεί από τη δική της "αφέλεια" και (το βρίσκω πιθανό) εξυπηρετεί συμφέροντα, τα οποία δεν είναι ακόμα εμφανή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2:
Δεν θα το έβρισκα επικίνδυνο αν προβαλλόταν ως μυθιστόρημα και όχι ως ένα βιβλίο επηρρεασμού της κοινής γνώμης, γιατί -μετά το ερώτημά της- προτρέπει τους αναγνώστες: «Μπορείτε να βοηθήσετε να λυθεί αυτός ο μύθος.»