Tι πρόσεξα, τι άκουσα, τι είδα, τι κατάλαβα, τι θυμήθηκα..

..τι φαντάστηκα, τι είπα, τι μου είπαν, κλπ κλπ

Πρόσεξα ότι τα παιδιά επηρεάζονται μονάχα 10% από τα λόγια και τις συμβουλές των μεγάλων και 90% από τις πράξεις, δηλαδή το παράδειγμά τους.

Ακουσα μια αριστούχο μαθήτρια να λέει αυτολεξί: «υπάρχουν παιδιά με ροπή προς την παραβίαση κανόνων εκ γενετής». (πόσα θαυμαστικά να βάλω;)

Είδα μια αναφορά ότι η εγχείριση που έκανε η κ. Νατάσα (αφαίρεση λιπώματος από το σβέρκο του συναδέλφου της χειρουργού κ. Γεωργίου Κασάμπαλη) έγινε πριν δυο χρόνια και απόρησα γιατί προβλήθηκε τώρα από τα ΜΜΕ. Για να επηρεάσει τις εξελίξεις στο φοιτητικό κίνημα ίσως. Αν δεν είναι σκάνδαλο αυτό, πρέπει να δοθεί νέος ορισμός για τη λέξη "σκάνδαλο". (δεν εννοώ μονάχα την εγχείριση)
Ως γνωστόν, η σύζυγος του πρωθυπουργού της χώρας, πέρα από την σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείρισή της από την Πολιτεία, εγχειρίζει ΠΡΙΝ την απόκτηση του σχετικού πτυχίου, το οποίο απέκτησε με τον γνωστό τρόπο: σκανδαλωδώς.
Ο κ. Κασάμπαλης εξεφράσθη με τα καλύτερα λόγια για τη μέλλουσα (τότε, πριν δυο χρόνια) συνάδελφό του, ατενίζοντας (προχτές) χαμογελαστός την κάμερα.

Κατάλαβα ότι η συμπτωματική θεραπεία (ρίχνω π.χ. τον πυρετό ενός ασθενούς) υπολείπεται κατά πολύ της αιτιολογικής θεραπείας (αντιμετώπιση της ασθένειας πριν εκδηλωθεί). Πρόληψη εναντίον καταστολής, σημειώσατε ΕΝΑ.
Το ίδιο ισχύει όχι μονάχα για συμβατικές ασθένειες αλλά και για ασθένειες κοινωνικές, οι οποίες προλαμβάνονται κυρίως με την ενημέρωση και την αποδοχή του διαφορετικού.

Θυμήθηκα ότι κάποτε κάποιος κάπου μου είχε εξομολογηθεί «εγώ έχω σκοτώσει τρεις ανθρώπους». Οταν μου το είπε, δεν τον πίστεψα. Αργότερα, μετά από την εκδήλωση μιας βίαιης συμπεριφοράς εκ μέρους του, ρώτησα ένα φίλο μου παιδοψυχολόγο αν είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκείνος μου απάντησε «νομίζεις ότι εξιχνιάζονται όλα τα εγκλήματα; ένα σωρό εξαφανίσεις που δηλώνονται, μπορεί να σημαίνουν φόνο» και ψιλοτρόμαξα. Να τον πιστέψω;

Φαντάστηκα τα παιδιά των φαναριών να εκδικούνται την ανάλγητη κοινωνία μας, που τα πέταξε στου δρόμου την άκρη -όπως λέει το τραγούδι- και να επανδρώνουν τις τάξεις των εγκληματιών. Ηδη, το πανηγύρι έχει ξεκινήσει.

Φαντάστηκα ακόμη, μια λύση για να ξαναγυρίσουν στους κόλπους της έννομης ζωής μερικοί ταλαντούχοι παραβάτες. Ο διαρρήκτης π.χ. με το εκπληκτικό ταλέντο στην παραβίαση ηλεκτρονικών ασφαλειών, συναγερμών, κλειδαριών, κλπ, θα μπορούσε να προσληφθεί ως ειδικός από την αστυνομία για να διδάξει την τέχνη του, αντί να τον κυνηγούν και να τον χώνουν φυλακή. Αν, λέμε ΑΝ, ορισμένοι παραχαράκτες είχαν αναγνωριστεί ως επιτυχημένοι καλλιτέχνες (αστέρια στη "δουλειά" τους!) θα επέμεναν να ζουν στο περιθώριο;

Είπα ότι η οικογένεια χρειάζεται τη στήριξη απο το κράτος πριν αποκτήσει προβλήματα, όχι να τη θυμάται η Πολιτεία όταν έχει δημιουργηθεί το πρόβλημα.

Μου είπαν μια ωραία ατάκα για την «ηδονή της αρρωστημένης τηλεθέασης» που υποστηρίζεται ΚΑΙ από τα κρατικά ΜΜΕ. Για ποιο λόγο άλλωστε προσελήφθησαν οι τύποι με το κακεντρεχές "χιούμορ" να παρουσιάσουν μια μεταμεσονύκτια μεταμούντιαλ εκπομπή; Μου είπαν και για έναν φουκαρά αστρολόγο που κάνει προβλέψεις στην εκπομπή αυτή, με αντάλλαγμα να υπομένει το κακεντρεχές χιούμορ των δυο ανοήτων που την έχουν δει έξυπνοι.

Μετά απο αυτό που άκουσα, σκέφτηκα «να ένα ωραίο θέμα για τον κ. Γιαννακίδη!» Δεν το αγγίζει όμως φαίνεται, επειδή προσβλέπει σε μια μελλοντική του συνέντευξη στον κ. Λάλα, που -εντελώς ξαφνικά- άρχισε να τρίβεται στην μπάλα. Ονειρεύεται να ερωτηθεί «πείτε μου, γιατί γίνατε δημοσιογράφος;» και να απαντήσει «επειδή, τότε που το αποφάσισα, δεν υπήρχαν ακόμα τα blogs», κάπως έτσι. Τα εξυπνακίστικα σχολιάκια του εξαντλούνται στο "Γύρο" της Αθήνας. Προτιμώ τους υπόλοιπους συντάκτες των μικρών σχολίων της Κ.Ε., με πρώτο τον κ. Αρη Μαλανδράκη.

Θυμήθηκα πότε κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της Ε και τη διαφήμισή του που γινόταν με χαρτάκια στους δρόμους, σαν προκηρύξεις περίπου. Χάρηκα γιατί επιτέλους θα έμπαινε ένα τέλος στην εξαπάτηση του κόσμου με το περίφημο "νερό του Καματερού" και το να ψωνίζω αυτή την εφημερίδα μου έγινε συνήθειο, ακόμα κι όταν άλλαξε διεύθυνση και ορίζοντες. Παρακολουθούσα τον κ. Φυντανίδη και συχνότατα συμφωνούσα μαζί του. Μετά το άστοχο (τουλάχιστον) άρθρο του κ. Γιαννακίδη, το οποίο παραπλανεί τους αναγνώστες, λέω να διακόψω κάθε σχέση με το φύλλο. Η μπάλα δεν πήρε μαζί της μονάχα τον κ. Λάλα, όπως φαίνεται θα πάρει και την ενημέρωση απο τον τύπο -ένα κομμάτι τουλάχιστον.

Μου αρέσει που γράφω εδώ πέρα. Γράφω σα να είμαι μόνη μου. Δεν χρειάζομαι κανόνες για να γράψω, ούτε για να σκεφτώ. Μπορώ να γράφω ό,τι μου κατέβει και αυτό με ευχαριστεί. Επικοινωνώ, μοιράζω και μοιράζομαι, διασκορπίζομαι και εισπράττω το σκόρπισμα των άλλων. Μαθαίνω. Οσφραίνομαι τον παλμό των ανθρώπων κατευθείαν, χωρίς μεσολαβητές. Κάθε άνθρωπος ευωδιάζει, αρκεί να παραμένει άνθρωπος. Ορίστε; Αντίρρηση κανείς;