Μόλις πέρασε το σκουπιδιάρικο...

Αυτές οι πρωινές ώρες, οι μικρές που λένε, είναι παράξενες για μένα. Τέτοιες ώρες έχουν συμβεί αντιφατικά γεγονότα που άλλα θυμάμαι με ευχαρίστηση, άλλα με απορία, άλλα με αηδία και άλλα με τρόμο. Υπάρχουν και φορές που συνέβησαν πράγματα με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μαζεμένα. Ευχαρίστηση, απορία, αηδία και τρόμος σε οικονομική συσκευασία, όλα μαζί ταυτόχρονα.

Κάποια φορά θυμάμαι π.χ. ένα όμορφο βράδυ που ξεντώθηκε μέχρι τις μικρές ώρες με ενδιαφέρουσα συζήτηση και μακρύ τσιμπουσάρισμα. Προχωρώντας ο χρόνος στη κλεψύδρα, η συζήτηση ακροβατούσε, ανακατευόταν με την άμμο και απορούσα πώς γλιστρούσαν οι λέξεις μέσα από το στενό στόμιο και έπεφταν στο χαμηλό της υπογάστριο, ενώ, αηδιασμένη από το θέαμα της ανοιχτής κοιλιάς της που τις ρούφαγε με λαιμαργία, τρόμαζα στο τέλος με το γδούπο του τελευταίου κόκκου που βούλιαζε βαρύτερος από όλους τους προηγούμενους και σχημάτιζε ένα βαθύ κρατήρα.

Κατόπιν, ξημέρωνε και, μαζί με τον ήλιο που έσκαγε πίσω από το βουνό, αναποδογύριζα τη κλεψύδρα ώστε να προλάβει να αδειάσει αρκετά για να μου χαρίσει την επόμενη εκπληκτική σύνθεση συναισθημάτων στις μικρές ώρες που θα ερχόντουσαν. Κάποιες φορές νύσταζα τόσο που έπεφτα ξερή για ύπνο και ονειρευόμουν την άμμο να ρέει, να χύνεται, να βουλιάζει χωρίς σταματημό και όταν ξυπνούσα η ώρα είχε περάσει και η απόλαυση της ευχαρίστησης, της απορίας, της αηδίας και του τρόμου είχε χαθεί.

Θυμάμαι μια φορά που ο τρόμος είχε υπερισχύσει αισθητά όταν άκουσα κάποιον να μου λέει «ξέρεις, εγώ που με βλέπεις έχω σκοτώσει τρεις ανθρώπους», θυμάμαι κι άλλη μια που η αηδία είχε ξεπεράσει τα όρια όταν βρέθηκα να υφίσταμαι βίαιη παρέμβαση στο ανοιγμένο σαν τριαντάφυλλο κρανίο μου και κάποιος σκάλιζε το μυαλό μου, θυμάμαι και μια περίπτωση απορίας όπου αναρωτιόμουν τι να γύρευα αγκαλιά με μια κλεψύδρα γεμάτη φίδια αντί για άμμο, αλλά τη φορά που ένοιωσα άφατη ευχαρίστηση δεν τη θυμάμαι καθόλου. Ισως επειδή έχει μείνει κολλημένη κάτω από τη μασχάλη μου που έχω καιρό να τη περιποιηθώ και τη σκεπάζουν άφθονες τρίχες, σαν αυτές που πληκτρολογώ τώρα δα.