Δευτέρα, Ιουνίου 20, 2022

Σχολή Γονέων

κάτι που λείπει είναι μια Σχολή Γονέων. Γινόμαστε γονείς από μόνοι μας (όσοι γινόμαστε δηλαδή) χωρίς κανένα φως βαδίζουμε στα τυφλά, είμαστε υπεύθυνοι για τα παιδιά μας όχι μόνο για την τροφή και την ένδυση αλλά κυρίως για την πνευματική τους ανάπτυξη και την ένταξή τους ομαλά στην κοινωνία. 

Προσπαθούμε να δίνουμε τα απαραίτητα εφόδια, όσα νομίζουμε εμείς απαραίτητα χωρίς να λογαριάζουμε τις επιθυμίες των παιδιών μας. Αυτό το "μας" είναι το ενοχλητικό: δείχνει καθαρά τι είναι σημαντικό για εμάς, ότι θεωρούμε τα παιδιά "μας" ιδιοκτησία "μας", μια ιδιοκτησία που θέλουμε πρώτ' απόλα να προστατέψουμε. Γιατί, τί άλλο να κάνει κανείς με μια ιδιοκτησία; 

Τα παιδιά όμως είναι κάθε τι άλλο εκτός απο μια ιδιοκτησία: ανήκουν στον εαυτό τους και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό, τόσο το καλύτερο! 

Τα παιδιά, σίγουρα, δεν γνωρίζουν όλα όσα εμείς γνωρίζουμε "για τον κόσμο", δεν θα ήταν όμως καλύτερα να τα μάθουν στηριζόμενα (και όχι υπερπροστατευμένα) απο τους γονείς τους; 

Να τα θαυμάζουμε για τα φρέσκα τους μυαλουδάκια και όχι να θέλουμε να τα τρομάζουμε "με την κακία του κόσμου" ώστε να μείνουν προσκολλημένα επάνω μας! 

Να τα βοηθάμε όσο γίνεται να αναπτύξουν τα χαρίσματά τους, ώστε να εκπληρώσουν κάποτε τις επιθυμίες τους. Γιατί εμείς "σήμερα είμαστε κι αύριο δεν είμαστε", που λέει και η λαϊκή σοφία και, ως καλοί γονείς, σίγουρα θέλουμε να μη μείνει αδύναμο ψυχικά το παιδάκι μας την ώρα που εμείς δεν θα είμαστε πια! 

Και σίγουρα η ενηλικίωση ενός ανθρώπου δεν συμβαίνει ξαφνικά μόλις σβύσει 18 κεράκια! προετοιμάζεται από την ώρα της γέννησης. Αυτά τα ολίγα περί ανατροφής των παιδιών και έχε στο νου σου ότι ανατροφή δεν είναι αποκλειστικά και μόνο τροφή! 

Να τολμάς να καμαρώνεις το παιδί σου, να το θαυμάζεις κάθε ώρα και κάθε στιγμή, να του απαντάς όταν σε ρωτάει (και μόνο τότε) χωρίς να το πρήζεις με νουθεσίες που "απο το ένα αυτί μπαίνουν κι απ' το άλλο βγαίνουν". Κι αν δεν ξέρεις την απάντηση στα ερωτήματά του, να πεις την μικρή μαγική φράση "δεν ξέρω", προτείνοντας να ψάξετε μαζί την απάντηση. 

Το να το περιορίζεις είναι ο εύκολος δρόμος που θα στείλει το παιδί μακριά. Αυτό θέλεις; 

Επειτα, οι κανόνες και οι απαγορεύσεις πού οδηγούν; κάνουν συχνότερα έναν άνθρωπο πειθήνιο όργανο ή/και εξεγερμένο και όχι έναν πολίτη ώριμο, συνειδητοποιημένο που λένε. 

Το να είσαι γονιός είναι μια διαρκής ακροβασία κι όσο πάει όλο και πιο δύσκολη γίνεται, γιατί ο κόσμος γίνεται όλο και εξυπνότερος, κάθε γενιά έχει πιο ακονισμένα μυαλά απο την προηγούμενη κι αυτό δεν οφείλεται σε κάτι τι μαγικό αλλά στην αύξηση των εικόνων που μας περιβάλλουν. 

Κι όταν λέμε "εικόνες" δεν εννοούμε τις εικόνες του σινεμά, της τηλεόρασης ή/και των κόμικς, αλλά τις εικόνες που σχηματίζει (που οδηγείται να σχηματίσει) ο εγκέφαλος του ανθρώπου για τον κόσμο. Κι αν θέλεις με τον τρόπο της "προστασίας" να επιβάλλεις τις δικές σου εικόνες στο μυαλό του παιδιού σου, πώς είναι δυνατό να πάει το παιδί σου μπροστά; πώς να προχωρήσει στη ζωή του και (μαζί με αυτό) ο κόσμος;

Κι ακόμα κάτι τι σημαντικό, που το ξεχνάμε: το παράδειγμα! γιατί ό,τι κι αν λέμε, το παιδί (καθώς και οποιοσδήποτε άλλος) ακούει κι επηρεάζεται μόνο από το 10% αυτών που λέμε και 90% απο το παράδειγμα που δίνουμε. Δεν παει να λέμε εκατό φορές τη μέρα ότι π.χ. η κλεψιά είναι κακό πράγμα τη στιγμή που εμείς κλέβουμε; Δυνατό παράδειγμα, έτσι;!

Επειτα, ας παραδεχτούμε πια ότι τα παιδιά είναι εξυπνότερα απο μας. Δύσκολο, αλλά αυτη είναι η αλήθεια τις περισσότερες φορές που αναγκάζει έναν γονιό να συμπεριφέρεται κυριαρχικά στο παιδί του: το ότι δυσκολεύεται να παραδεχτεί την εξυπνάδα του παιδιού ή/και απλώς τη διαφορετικότητά του.

Επειδή ένας καινούργιο ανθρωπάκι βγήκε απο τα σπλάχνα μας (αν είμαστε μαμάδες) ή/και με τη βοήθεια του σπέρματός μας (αν είμαστε μπαμπάδες) δεν σημαίνει ότι είναι κλώνος μας!! Είναι ένας καινούργιος άνθρωπος, διαφορετικός απο μας, όσο κι αν τυχόν μάς μοιάζει στην όψη. Εχει δική του προσωπικότητα και χρειάζεται βοήθεια να την αναπτύξει.

Αυτά τα ολίγα κι αν χρειαστεί θα ξαναγράψω. Το θέμα είναι ατελείωτο. Δεν τελειώνει ούτε με τον θάνατο.


Πέμπτη, Ιουλίου 29, 2021

Απειλές και άλλα ευτράπελα

Σήμερα είδα μια ειδοποίηση που στάλθηκε χτες, 28 ιουλίου 2021, από τον αγαπητό blogger που με φιλοξενεί. Είναι αυτή:

όπου, με δυο λόγια, ζητά να αφαιρεσω ή τροποποιήσω ένα ποστ του 2006, για το οποίο, λέει, έγινε καταγγελία ότι παραβιάζει τα πνευματικά δικαιώματα κάποιου (μάλλον κυρίου) 

ο Νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων βρίσκεται εδω: https://support.google.com/legal/answer/1120734
 
Εχω την βεβαιότητα ότι δεν παραβιάζεται κανένας Νόμος με την ανάρτησή μου, εκτός αν ο κύριος αυτός θέλει να απαλείψω την αναφορά προς το όνομά του, πράγμα που με χαρά θα πράξω μια και δεν κερδίζω τίποτα με την αναφορά αυτήν. Θεώρησα ότι με τον τρόπο αυτόν διαφημίζω (και μάλιστα χωρίς κέρδος) το έργο του κυρίου, αλλά αφού δεν θέλει θα συμφωνήσω. 

Σημειώνω επίσης ότι για τη δική μου παρενόχληση στην άσκηση της δημιουργικότητάς μου ποιος είναι ένοχος; Δεδομένου ότι διάγω την 8η δεκαετία της ζωής μου, αποφεύγω να εμπλακώ σε δικαστικές ιστορίες (παρόλο που θα είχανε μεγάλη πλάκα!) όχι επειδή δεν διαθέτω αντοχές αλλά επειδή δεν θα ήθελα να επιβαρύνω με ανόητες ενέργειες τους συγγενείς μετά τον επερχόμενο θάνατό μου. 
 
Το επίμαχο ποστ είναι μια παραποίηση (υπάρχει σχετική στήλη με διάφορες παραποιήσεις κειμένων, καθώς και σχετικό tag) ενός ποιηματος καποιου ο οποίος παρουσιάζεται ως ποιητής και δεν έχω κανέναν λόγο να αμφισβητήσω την ιδιότητά του.

Είναι ανεβασμένο στο https://rodiat3.blogspot.com/ αλλά δεν μπορώ να δώσω σύνδεσμο επειδή, προς το παρόν ελπίζω, είναι υπό την προστασία του blogger και δεν φαίνεται δημοσίως. Αυτά. 

Διόρθωσα την αναρτηση απαλείφοντας την αναφορά στο εργο του κυριου αυτού, οπότε αν ξαναδημοσιευτεί (που μάλλον δεν θα δημοσιευτεί, για ποιο λόγο άλλωστε;) δεν θα φαίνεται η αρχική αποστολή που, ευτυχως, φαίνεται κατά την ειδοποίηση του αγαπητού blogger εδώ:




Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:





  • ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ




  • ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ




  • ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ




  • ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.




  • ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.



  • ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ


  • ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ


  • ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ


ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


ΕΛΛΗΝΕΣ BLOGGERS


Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007

Φτάνει πιά!



Εμείς οι Έλληνες πολίτες ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, μια απαξίωση σε βάρος μας. Σε κανέναν άλλο τομέα της Διοίκησης της χώρας μας η απαξίωση αυτή δεν είναι πιο έντονη απ' ότι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που παίρνει τη μορφή τυφλής βίας εναντίον συμπολιτών μας.
Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, όταν αυτή εκδηλώνεται με την συγκάλυψη της έκνομης δράσης λίγων αστυνομικών.
Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που αποτελεί η ανείπωτη ταλαιπωρία για την έκδοση διαβατηρίου και ταυτότητας.
Φτάνει πιά! Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.
Ζητούμε:
  • Τον απόλυτο σεβασμό προς την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
  • Την αποκατάσταση, με έργα και πράξεις, της αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία έχει ανατεθεί η τήρηση της έννομης τάξης.
  • Τον άμεσο εξορθολογισμό διαδικασιών για την έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.

Ζητούμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα σε μια δημοκρατική κοινωνία στον 21ο αιώνα.

Μια πρωτοβουλία των ιστολογίων: Αμπελοφιλοσοφίες, αναΜόρφωση-ιστολόγιο, ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, Ελεύθερος Σκοπευτής, Ιστολόγιον, ΚΑΙ βλέπω ΚΑΙ ακούω ΚΑΙ μιλάω, Καλτσόβρακο, Λαπούτα, Λευκός Θόρυβος, λ:ηρ, Μαργαριταρένια, Με Νταούλια και Ζουρνάδες, Στέφανος Ν. Παπανώτας, το χέρι, Ψιλικατζού, ANARRIMA, Digital Era, divaynne, doncat, eidisis-sxolia, Fairy Smoke, fastbackwards, Gravity & the Wind, GreekUniversityReform, Non-Linear Complexity, Nylon, oraelladas, RealityTape, taparaponasas stoMIXER, vrypannetweblog, We are not alone Πάρτε μέρος στην πρωτοβουλία μας.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007

Rodia's blog manufacture




Ενημερώνω τους επισκέπτες αυτού του τόπου για την παρουσία μου στο διαδίκτυο, που υπάρχει αναλυτικά σε post στο blog μου taparaponasas stoMIXER



Δευτέρα, Αυγούστου 21, 2006

Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006

311 post - taparaponasas stoNATO



Τώρα που ο ΟΗΕ χρεωκοπεί, αρνούμαι να τον ακολουθήσω στη φθίνουσα πορεία του. Βρέχει εξακολουθητικά. Μέσα βρέχει, έξω βρέχει, πέρα βρέχει. Ηλιος πουθενά? Ελπίζω να κάνω λάθος. Στο ΝΑΤΟ πλέον τα παράπονα για τον κακό μας τον καιρό. Βοήθειά μας...

Ηγγικεν η ώρα να βρει τον προσανατολισμό του το αγνόν τέκνον του παρόντος blog, το οποίον εξεπλήρωσε τη θητεία του με 310 posts. Ραντεβού εδώ, taparaponasas stoNATO, ένα τόπο εξειδικευμένο στα τοπικά και διεθνή μεγάλα θέματα όπως τα καταλαβαίνει ένας τρομαγμένος πολίτης (ΑΑΑΑΑΑΑ!!! ΜΑΜΑ ΜΟΥ!) από τη σκοπιά του: τον καναπέ, την πολυθρόνα, το κρεβατάκι του ή το χωράφι, το εργαστήριο, το μαγαζάκι του.


Σάββατο, Αυγούστου 12, 2006

Κάποτε, αρκεί ένας κούκος για να φέρει την Ανοιξη!


Ενα μηχανικός υπέβαλλε στις 22.3.2000 αγωγή κατά του ΤΣΜΕΔΕ ζητώντας να του καταβληθεί από το ταμείο το ποσό των 1.232.000 δρχ. λόγω μη νόμιμου υπολογισμού της σύνταξής του κατά το χρονικό διάστημα από 1.5.1995 μέχρι 30.12.1999. Η παραπάνω αγωγή εκδικάστηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Τμήμα 3ο Τριμελές) και με την υπ' Αρ. 7394/2001 Απόφαση απορρίφθηκε.

Στη συνέχεια κατέθεσε έφεση στις 10.6.2001 που εκδικάσθηκε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών (Τμήμα 10ο Τριμελές), η οποία με την υπ' Αρ. 5208/2003 Απόφαση έγινε δεκτή, υποχρεώνοντας το ΤΣΜΕΔΕ να καταβάλει το ποσό των 3.615,50 € λόγω μη νόμιμου υπολογισμού της σύνταξής του.

Την απόφαση αυτή προσπάθησε να την αναιρέσει το ΤΣΜΕΔΕ προσφεύγοντας στις 21.7.2004 στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Τμήμα Α΄ σε Συμβούλιο), το οποίο όμως με την υπ' Αρ. 256/2006 Απόφαση απέρριψε την αίτηση του ταμείου.

Ουσιαστικά, με βάση την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών σήμερα θα έπρεπε να απονέμεται για 35 έτη ασφάλισης κυρία σύνταξη 1154,40 € έναντι των 651 € για μονοσυνταξιούχους και 615 € για διπλοσυνταξιούχους που δίνει το ΤΣΜΕΔΕ.

Κλικ! για τις λεπτομέρειες για την ΑΠΟΦΑΣΗ 5208/2003, καθώς και για τρόπο δράσης μέσω του «Κινήματος Μηχανικών για το ΤΣΜΕΔΕ»

Κλικ! για Παρατηρήσεις στο Πιθανό ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ για την αποφυγή αυθαιρεσιών


--------------
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το "συν Αθηνά και χείρα κίνει" των αρχαίων έχει νόημα και σήμερα και ότι ο απλός πολίτης έχει τη δύναμη να αντιμετωπίζει το Κράτος και να το εμποδίζει να δρα ανεξέλεγκτα.


Παρασκευή, Αυγούστου 11, 2006

Ευρώπη με τα ούλα σου, το ΝΑΤΟ, τον ΟΗΕ σου*



Αγαπημένη μου Ευρώπη,

σου γράφω για να σου πω πόσο σ' αγαπώ! Να σου πω να προσέχεις για να έχεις, να σου πω ότι όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι αργεί να ξημερώσει, να σου πω φύλαγε τα ρούχα σου νά'χεις τα μισά, να σου πω κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε, να σου πω κάλλιο πλούσιος και υγιής παρά φτωχός και ασθενής, να σου πω να προσέχεις τα ούλα σου για να μη πέσουν οι μασέλες, να σου πω για τη διατροφή σου, για τα καλλυντικά σου, για τα μεταξωτά βρακιά που θέλουν επιδέξιους κώλους**, να σου θυμίσω ημέρες δόξας, να σου πω για ωκεανούς και θάλασσες, για βουνά και ποτάμια, για νερά και πετρέλαια, για μπόμπες και διαστημόπλοια, να σου πω και για τον καιρό. Μια βρέχει μια χιονίζει κι η γιαγιά μου κοσκινίζει, μια φορά κι έναν καιρό πήγ' η γάτα στο χορό και δε χόρεψε καλά και της κόψαν την ουρά, και πολλά άλλα ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά. Θα μπορούσα να σου γράψω κάτι και για Τέχνη, αλλά πρώτα ζει κανείς και μετά φιλοσοφεί. Γκέγκε Ευρώπη γιαγιάκα; Α! Μη ξεχάσεις τα χάπια σου,ε.. Αυτά που σε κάνουν να αλλοιθωρίζεις προς τη Δύση λέμε.. Μη προκαλούμε την τύχη μας κιόλας.

πολλά φιλάκια, σμουτς!:-)

ένα εγγονάκι -από την πληθώρα που έχεις.



----------
* πάτα στον τίτλο να δεις την επικράτειά σου
** ωμέγα, επειδή εδώ τους βλέπω κανονικά -από πίσω


η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει



Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ η διαφήμιση του τρόμου με τρομάζει
η διαφήμ... ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΕΝΑ ΡΗΤΟ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ





ΕΚΑΝΕ Η ΜΥΓΑ ΚΟΛΟ


ΚΙ ΕΧΕΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ!




..πώς μου ήρθε; Ξέρω και'γω; Απότομα!..


Οδηγίες προς κυβερνοναυτιλομένους

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΙΔΙΑ!!!!

Μετά την αντιγραφή του μπλογκ του Κοκοβιού, κάτι είχαμε συζητήσει.. με αποτέλεσμα να είναι καλύτερα να ΜΗ διαγράφονται τα blogs.. Μπορεί κάλλιστα να κρυφτούν τα posts ή και να κρυφτεί ολόκληρο το blog από το προφίλ του χρήστη..

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΙΔΙΑ!!!!

Η διαγραφή ενός blog είναι κόκκινο πανί για όποιον θέλει να εκμεταλλευτεί τη φήμη και την εικόνα του προηγούμενου ιδιοκτήτη.. για τούτο..

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΙΔΙΑ!!!!


-----------------------
ΣΗΜ. Με την ευκαιρία της χρήσης, από παρείσακτο κακοπροαίρετο υποκείμενο, της γνωστής μας διεύθυνσης www.xnoudi.blogspot.com με τίτλο παραπειστικό "Oι χωρισμενες"

..και τώρα αγαπητέ κ. Ρασούλη...



..μια και στο μπλογκ σας -το επονομαζόμενο "Ειρήνη Ημίν"- ανεβάσατε ποστ με τίτλο "Απαντήσεις που χρωστάω", δώστε και σε μένα μιαν απάντηση:


Από πού ψωνίζετε καλάμια..?..


μετά τιμής, κλπ κλπ


Υ.Γ. Υποθέτω ότι δεν είναι δική μου μονάχα η απορία, αλλά την έχουν και άλλοι.

Πέμπτη, Αυγούστου 10, 2006

Ελαβα μήνυμα στο κινητό με ένδειξη "5000"



Το πλήρες κείμενο, με κεφαλαία, ακριβώς έτσι:

ΥΠΕΡΝΟΜΑΡΧΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ Φ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ, Γ. ΣΓΟΥΡΟΣ, Γ. ΜΙΧΑΣ. ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ. ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. 6944450809 "6977709604"

Αποστολέας: 5000
Εστάλη: 10-Αυγ-2006
17:18:46


Αυτόν τον έρμο τον πολιτισμό, άστε τον βρε παιδιά.. Τα είδαμε τα χαμπέρια σας.. Μα όλο (και όλοι) την ίδια ασπίδα πια! Σκούριασε λέμε...

Αναρωτιέμαι.. τώρα που πλακώνουν οι εκλογές.. μπας και θά 'πρεπε να κόψω τα linkblogs ή να τα ελαττώσω τουλάχιστον...


ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΠΑΤΕΝΤΕΣ



Ετσι είναι! Είμαι πατενταρισμένη, κατά το 20% τουλάχιστον σε κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες. Τα γονίδια και τα σποράκια πατεντάρονται πυρετωδώς!

Χαράζεται η οδός της απόλυτης παράδοσης του ανθρώπου και των ειδών διατροφής του στις εταιρείες. Το έχουμε πάει χαμπάρι..? Τι κάνουμε..? Μας αρέσει..? Τι λένε οι βιολόγοι..? Υπάρχει τρόπος αντίστασης..?

"Ανήκομεν εις την Δύσιν" ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ..???..


Κυριακή, Αυγούστου 06, 2006

banerάκια για το ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ











Αν βαριέστε να σκαρώσετε νέο, διαλέξτε το banerάκι που ταιριάζει στο blog σας και ενισχύστε την προσπάθεια, συμμετέχοντας και διαδίδοντας το ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Καλό είναι να αγαπάμε και να φροντίζουμε τα ζωάκια, το πράσινο, τους συνανθρώπους μας.. αλλά.. ΑΝ τα παιδιά μας μείνουν έρμαια σε μια οπισθοδρομική κοινωνία όπου σοφοί γέροντες θα αντικαθιστούν τους γιατρούς, όπου θα υπερτερούν οι θεολογικές από τις μαθηματικές ερμηνείες στα ζητήματα της έρευνας, όπου οι αιώνες ανάπτυξης της επιστήμης θα έχουν ανατραπεί από τη μυθολογία.. τότε μάλλον θα είναι αργά να ενδιαφερθούμε...



η διεύθυνση του ψηφίσματος είναι αυτή:

http://users.att.sch.gr/thanoscapsalis/form.htm



Παρασκευή, Αυγούστου 04, 2006

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ:
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ



Ενώστε τη φωνή σας στην υπεράσπιση της διδασκαλίας της Εξέλιξης !!

Κλικ! στον τίτλο:
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Eμείς που υπογράφουμε το ακόλουθο κείμενο ζητούμε από την Ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίσει τη σημασία της διδασκαλίας της Βιολογίας στην εκπαίδευση, προχωρώντας στην αναμόρφωση των ωρολογίων προγραμμάτων και των προγραμμάτων σπουδών του Γυμνασίου, του Λυκείου (Ενιαίου και Τεχνικού), σύμφωνα με τα διεθνώς ισχύοντα και τις ανάγκες του έλληνα μαθητή και αυριανού πολίτη για ουσιαστική γνώση και κατανόηση των βιολογικών φαινομένων.

Ιδιαιτέρως ζητούμε στην αναμόρφωση αυτή να περιλαμβάνεται η διδασκαλία της Εξέλιξης, που είτε δεν προβλέπεται (Λύκειο), είτε προβλέπεται και για διάφορους λόγους δεν πραγματοποιείται (Γυμνάσιο), παρά τη σημασία της ως ενοποιητικό πλαίσιο της επιστήμης της Βιολογίας και την ανυπολόγιστη παιδαγωγική αξία της.

Χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας δεν στερούνται της γνώσης ενός εξειδικευμένου κεφαλαίου της Βιολογίας, αλλά της δυνατότητας να κατανοήσουν τα μεγάλα θέματα υγείας και περιβάλλοντος που καθημερινά καταγράφει η τρέχουσα παγκόσμια επικαιρότητα.
Χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας δεν μπορούν να κατανοήσουν,
• Γιατί ο ιός της γρίπης των πτηνών μπορεί να εξελιχθεί σε παγκόσμια απειλή,
• Γιατί η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών εξασθενίζει το οπλοστάσιό μας έναντι των παθογόνων μικροβίων,
• Γιατί είναι απομακρυσμένη χρονικά η δυνατότητα παραγωγής εμβολίου κατά του AIDS,
• Πώς δημιουργήθηκαν και γιατί δεν είναι ανεξάντλητα τα ορυκτά καύσιμα,
• Πώς διαμορφώθηκε και πώς επηρεάζεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα η ατμόσφαιρα και συνεπώς το κλίμα του πλανήτη,
• Ποιους κινδύνους εγκυμονεί για το περιβάλλον η απελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών,
και συνεπώς δεν είναι σε θέση να πάρουν αποφάσεις και να υιοθετήσουν στάσεις και συμπεριφορές, που είναι κρίσιμες για τη διατήρηση του αγαθού της ατομικής και δημόσιας υγείας και την προστασία του περιβάλλοντος.
Τέλος χωρίς τη διδασκαλία της Εξέλιξης οι μαθητές μας στερούνται από τη γνώση ενός σημαντικού μαθήματος που αφορά στη γνώση του κόσμου στον οποίο ζουν και ταυτόχρονα στη γνώση της βιολογικής υπόστασής τους και της ιστορίας της.

• Αυτό το μάθημα βιολογικής αυτογνωσίας μπορεί να κάνει το νέο μας ικανό να απολαμβάνει και να σέβεται περισσότερο το αγαθό της ζωής σε όποια μορφή και αν εκδηλώνεται.

• Αυτό το μάθημα μπορεί να κάνει το νέο μας περισσότερο υπεύθυνο ως πολίτη σε ένα κόσμο του οποίου οι ραγδαίες μεταβολές δεν είναι απειλή, αλλά προκλήσεις για ατομικές και συλλογικές αποφάσεις που θα τον καταστήσουν περισσότερο δίκαιο, περισσότερο βιώσιμο και ευτυχή.


Δευτέρα, Ιουλίου 31, 2006

post 300 - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ



Το Ισραήλ έκφράζει την ενόχλησή του για τις φριχτές εικόνες που διαδίδονται από τα αραβικά και άλλα ΜΜΕ.
Τελικά, πράγματι, μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις.

post-299:
τα 11 γνωρίσματα του πολιτισμένου



..και ισάριθμοι τρόποι εκπολιτισμού των υπολοίπων απολίτιστων της Γης..


1. Εχει μπανιέρα και πλένεται συχνά.
(Κάψτε τους ινδούς που πλένονται στο Γάγγη. Φτου σας απολίτιστοι!)

2. Αναπτύσσει το ευγενές σπορ του κυνηγίου για διασκέδαση, π.χ. κυνήγι αλεπούς, κυνήγι εγκλωβισμένου φασιανού, κλπ.
(Κάψτε τους αφρικανούς που σκοτώνουν ζώα για να τα φάνε ή για να προστατέψουν τις (φτωχές) σοδειές τους. Φτου σας κτήνη!)

3. Τρώει προμαγειρεμένα υγιεινά φαγητά.
(Φωτιά και μπούρμπερη σε όσους διαθέτουν φαντασία και χρόνο για να μαγειρέψουν! Φτου σας καθήκια!)

4. Αθλείται συστηματικά και διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες κάθε 4ετία.
(Κρεμάλα σε όσους αρνούνται τον πρωταθλητισμό και εναντιώνονται στο ντοπάρισμα. Φτου σας τεμπέληδες!)

5. Αγοράζει διαρκώς προϊόντα, ενισχύοντας την παγκόσμια οικονομία -βλ. αμερικανική.
(Κάψτε τους οικονόμους και τους φτωχούς, που επιμένουν να θέλουν να μη μένει άδεια η τσέπη τους. Φτου σας ρεμάλια!)

6. Πιστεύει σε ένα Θεό, τον καλύτερο από όλους τους άλλους, ή μάλλον δεν υπάρχει άλλος Θεός έξω από τον δικό του.
(Κάψτε όλους τους αντίχριστους! Τους αφρικανούς, τους ινδούς, τους κινέζους, τους εβραίους, τους βουδιστές, τους άθεους, όλους τους "άλλους" είπαμε!)

7. Δανείζεται με συνέπεια από παντού. Είναι καταχρεωμένος σε τράπεζες, σε οργανισμούς, σε κάρτες του μπακάλη, του έμπορου ηλεκτρικών ειδών, κλπ, με συνέπεια να καταντά στη φυλακή για χρέη αν δεν αυτοκτονήσει.
(Δημόσια κατακραυγή σε όσους αρνούνται να δανειστούν, να επιδοτηθούν, να χρωστούν. Φτου σας δειλοί! Φτου σας ψοφίμια!)

8. Εχει ολιγάριθμη οικογένεια, ει δυνατόν του ενός ατόμου. Κάνει ελάχιστα παιδιά, το πολύ ένα.
(Ισόβια σε όσους γεννούν σαν τα κουνέλια και μετά σκέφτονται πως δεν έχουν λεφτά να θρεψουν τα παιδιά, τα οποία η πατρίς σημειωτέον ασμένως ζητεί για να στρατεύσει. Φτου σας άσκεφτοι!)



------------------
Αφήνω να προσθέσει ο enteka τα άλλα τρία!

Εμείς οι γαλλομαθείς ή
LIBERTE-EGALITE-FRATERNITE



ΕΛΛΑΣ ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜ-ΜΑ-ΧΙΑ!

Στη Γαλλία αναζητούσαμε τη συμπαράσταση ως λαός. η Γαλλία με τους μεγάλους δημιουργούς -ζωγράφους, λογοτεχνες, φιλοσόφους, ποιητές- μας ενέπνεε, τη Γαλλία θεωρούσαμε πηγή του δημοκρατικού ιδεώδους. Εκείνο το σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΙΣΟΤΗΤΑ-ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, χάραξε ανεξίτηλα τη σκέψη μας, ήταν το όραμά μας. Για μένα, είναι ακόμα. Ο άνθρωπος πάνω από τη μηχανή. Υπεράνω της ύλης.

Το πνεύμα να οδηγεί τη σκέψη χωρίς να παραμελεί την καρδιά. Η ανάπτυξη του πνεύματος να υπόσχεται τον παράδεισο.

Η γερμανική τεχνοκρατία και η αγγλοαμερικανική λοβιτούρα ήταν κάτι το παρακατιανό. Ασε που η Γερμανία ήταν η νικημένη ενός φριχτού πολέμου και οι Αγγλία με την Αμερική είχαν φέρει τον όλεθρο στην πατρίδα μας με την ανακατωσούρα τους στον εμφύλιο και τα πολιτικά ζητήματα της μετεμφυλιακής περιόδου.

Παρ' όλ' αυτά, επεκράτησε η αγγλική γλώσσα να διδάσκεται περισσότερο και η αμερικανική κουλτούρα του εφήμερου να επιλέγεται από τη νεολαία. Ας όψεται το παντοδύναμο ροκ, ο επαναστατικός(ή γήινος, ζωώδης?) ρυθμός που ούτε τους δημιουργούς του έχει τη δύναμη να απελευθερώσει.

Τρελαίνομαι για ροκ, σημάδεψε το γονίδιό μου, πώς το λένε! Η γλώσσα του είναι η αγγλική, όπως είναι και η γλώσσα των υπολογιστών. Και'γώ επέμενα να μάθουν τα παιδιά μου -πολύ καλά- αγγλικά, όπως μαθαίνουν όλα σχεδόν τα ελληνόπουλα. Γιατί άραγε; Επειδή θέλουμε να γνωρίζουμε καλά τη γλώσσα του εχθρού; Επειδή έχουμε αποδεχτεί τη θέση της χώρας μας ως προτεκτοράτου;

Η γαλλική γλώσσα έμεινε στα αζήτητα, μια γλώσσα για τους ρομαντικούς, και ο ρομαντισμός είναι πολύ υποτιμημένος σήμερα.

---------------------
ΣΗΜ. Δεν απενοχοποιώ τους γάλλους για τα αποικιοκρατικά ατοπήματά τους. Η Ινδοκίνα, η Αλγερία, το Μαρόκο, ο Λίβανος και άλλες χώρες, έχουν υποστεί στο πετσί τους πολλά δεινά. Αναγνωρίζω στη Γαλλία πάντως τη διορατικότητά της: Αποσύρθηκε εγκαίρως από αυτό το παιχνίδι.

Το Σχέδιο του Θεού



Το Σχέδιο του Θεού προβλέπει και φροντίζει για τη δημιουργία πηγών ενεργείας προς χρήσιν των επερχομένων γενεών -ανθρώπων ή άλλων "έλλογων" όντων- μετά 50.000.000 χρόνια περίπου. Καταστρεφόμενος ο πλανήτης, πάσα ζωή επ' αυτού θα γίνει πλαγκτόν και θα αποθηκευθεί ως πετρέλαιον. Οπερ έδει δείξαι.

+ευλόγησον+

(Το ποστ μπορούν να χρησιμοποιήσουν ο κ. Λιακόπουλος και οι διάφοροι γέροντες)


Ενα νέος απαντά: -Οχι, δεν θα φύγω...



Είδα ένα νεαρό μπάρμαν (δε θυμάμαι πού και πότε ακριβώς) που απαντούσε στο ερώτημα ενος ρεπόρτερ αν θα φύγει, αν θα εγκαταλείψει τη Βηρυττό:

- Οχι, δεν θα φύγω. Δεν θέλω να γίνω σαν τα θύματα του τσουνάμι.. των καταστροφών που βλέπαμε στην τηλεόραση και λέγαμε "βρε τους κακομοίρηδες".. προτιμώ να μείνω και ό,τι είναι ας γίνει..

Σάββατο, Ιουλίου 29, 2006

ο αφορισμός έρχεται!



Ανακάλυψα πριν από λίγο το post με τίτλο lol στο πολύ καλό blog momentcollections με τα λόγια του αρχιεπισκόπου μας:

------------------------
"Αλλά μπορούν να καταλάβουν (σσ. όσοι γράφουν με μονοτονικό) τι κίνδυνοι ελλοχεύουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο [...], τι μεθοδεύσεις γίνονται για να τους υποκλέψουν ή μειώσουν το εφάπαξ;"

"Το μονοτονικό πέτυχε να δώσει τραγικά δείγματα οσφυοκαμψίας ενώπιον των μεγάλων συμφερόντων πολυεθνικών εταιρειών, διαφημιστικών γραφείων, εκδοτικών οίκων, εφημερίδων και περιοδικών."

"Πίσω από την επιβολή του μονοτονικού συστήματος κρύβεται η παγκοσμιοποίηση, η οποία αποβλέπει στην αλλοτρίωση των παραδόσεων, της ταυτότητας και της διάρκειας των λαών."
------------------------

Μετά την προσεκτική ανάγνωση, άρχισα να φοβάμαι για την ψυχή μου. Εχω αναρτήσει κατά καιρούς διάφορα κείμενα που υπερασπίζουν το δικαίωμα της γλώσσας να κινείται, να μη μένει στατική, βασισμένη στη σκέψη του σοφού αξέχαστου Δασκάλου μου Λευτέρη Ζωΐδη που δίδασκε ότι «η γλώσσα δεν είναι κάτι τι το στατικόν, εξελίσσεται, εμπλουτίζεται, ανανεώνεται, ρέει».

Σε αυτό το πλαίσιο, τόλμησα να αναζητήσω κανόνες γραφής της ελληνικής με λατινικό αλφάβηττο. Εγκλημάτισα; Ο χρόνος θα δείξει...

Μερικά αρθράκια σε απλό, απλοϊκό, και ποιητικό λόγο:

Η ΛΕΞΗ ΣΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟ
Η γλώσσα μας καλεί να την κρατούμε ζωντανή
TOKOY TAKI *


* Κανόνες βασικοί γραφής και προφοράς sta greecklish, κλπ


Πέμπτη, Ιουλίου 27, 2006

Η παραμέληση εποπτείας ανηλίκου



Ο Νόμος λέει ότι η παραμέληση εποπτείας ανηλίκου (κάτω των 13 ετών) είναι πλημμέλημα, το οποίο επισύρει ποινή φυλάκισης (για τους έχοντες την επιμέλεια, γονείς, κλπ) μέχρις ενός έτους. Η γνώμη μου είναι ότι ο νομοθέτης δεν είχε αρκετή φαντασία ώστε να υποπτευθεί την δυνατότητα μικρών παιδιών να εκτελέσουν ανθρωποκτονία. Θα πρότεινα, σε αυτή την περίπτωση, να αυξηθεί η ποινή και ίσως να αλλάξει και ο χαρακτηρισμός. Δεν είμαι νομικός ούτε έχω σχετικές γνώσεις, αλλά οπωσδήποτε κακούργημα θα χαρακτήριζα μια παραμέληση τέτοιου μεγέθους.

Κάτι επίσης που μου κάνει εντύπωση, στην περίπτωση του εγκλήματος που συντελέστηκε στη Βέροια, είναι η στάση των γονέων που ασκούσαν πλημμελή εποπτεία των παιδιών τους. Φαίνεται καθαρά ότι τώρα ξύπνησαν και θέλουν να τα προστατέψουν. Από τι να τα προστατέψουν; Από την τιμωρία; Τι σόι προστασία είναι αυτή; Επιθυμούν τόσο πολύ να αναβαθμίσουν τα παιδιά τους σε υψηλής τάξης εγκληματίες; Αναρωτιέμαι απλώς.


..και.. τι παιδιά είναι αυτά;..
σε 5-6 χρόνια θα ενηλικιωθούν..

Η Μαριάννα περισσεύει. ΞΟΥΤ ΜΩΡΗ..!




- Ποιος θα αναπληρώσει το ΚΕΝΟ;
- Κάτι θα βρεθεί.
- Υπάρχει και το Fame Story.
- Εχουμε κι ένα γιο υπουργού ξέμπαρκο.
- Να τηλεφωνήσω στη θεια μου τη Μαρίκα;
- Μπα, άσε, ξέρει η Νατάσα έναν αναισθησιολόγο.
- Μήπως χειρουργός θα ήταν καλύτερα να αναλάβει...
- Βρε σεις! Εμαθα ότι ενδιαφέρεται ο Λιακόπουλος!
- Πάντως, η Μαριάννα περισσεύει.
- Ναι, ΞΟΥΤ ΜΩΡΗ!



Κάπως έτσι έγινε η εισήγηση στον πρόεδρα(ρα) Παναγόπουλου της ΕΡΑ και εκείνος αποφάσισε αμέσως: ένα ΞΟΥΤ! είπε και έκλεισε το διακόπτη ενός από τα μοναδικά προγράμματα πολιτισμού που απέμεναν. Θα ήθελα πολύ να μάθω ποιος ήταν ο εισηγητής. Μάλλον κάποιος που μοιάζει πολύ με τους κενταύρους των περιστρεφόμενων καθισμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού, σαν και κείνους που καταδικάζουν τους άξιους, π.χ. σαν τον Κώστα Μανουσάκη, σε απραξία.

Στη χώρα μας χρειάζεται μεγάλο στομάχι για να διατηρείς την αξιοπρέπεια και την ελευθερία σου, το γνωρίζω καλά από πρώτο χέρι. Σήμερα όμως δε γράφω για μένα. Για τη Μαριάννα γράφω, που άντεξε τόσα χρόνια -τριάντα ένα για την ακρίβεια- την πολεμική στάση του κρατικού μας ραδιοσταθμού. Τελικά, νικήθηκε. Ισως επειδή δεν έριχνε ρουκέτες...

Τελειώνει την επιστολή της προς την ΕΡΑ με τη φράση «Ο επαγγελματικός εξευτελισμός μου στον κύβο». Διαφωνώ Μαριάννα. Εσύ δεν εξευτελίστηκες. ΚΑΘΟΛΟΥ.


Το γράμμα της Μαριάννας Κορομηλά που με άφησε άναυδη. Θαυμάζω την υπομονή και την επιμονή της. Διαβάστε το:
(αναδημοσίευση από το www.radiofono.gr)


Τελικά, βγήκαμε στον αέρα την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Από τότε, η σχέση μου με το κρατικό Ίδρυμα είναι αδιάλειπτη.

Με συμβάσεις ("προσχώρησης", όπως χαρακτηρίζονται, όταν οι όροι που θέτει η εργοδοτική πλευρά είναι δεδομένοι και αδιαπραγμάτευτοι) αρχικά ανά εκπομπή, αργότερα με σύμβαση έργου (άλλοτε μηνιαίας διάρκειας κι άλλοτε τρίμηνης ή εξάμηνης) δούλεψα ως εξωτερικός συνεργάτης-παραγωγός "επί μονίμου βάσεως" επί 370 μήνες. Σχεδόν τριάντα ένα χρόνια, χωρίς δέκατους τρίτους-δέκατους τέταρτους μισθούς και με πενιχρές αμοιβές (με τις οποίες έπρεπε να καλυφθούν και τα έξοδα για έρευνα εκτός Αθηνών και συχνά εκτός Ελλάδας, η συγγραφή πρωτότυπου έργου, η μουσική επιμέλεια-επένδυση της εκπομπής και η ραδιοφωνική παρουσίαση). Στην αμοιβή περιλαμβάνεται και η παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων του τελικού έργου(...).

Για αυξήσεις ούτε λόγος, διότι η ΕΡΑ επί δεκαετίες επιδίδεται σε "οικονομική εξυγίανση", σύμφωνα με τα λεγόμενα και των αρμόδιων υπουργών (π.χ. Ε. Βενιζέλος, ο οποίος μείωσε τις αμοιβές μας κατά 15% "για να συμμαζευτούν τα έξοδα", αλλά αυτό μόνο για ένα χρόνο). Περασμένα ξεχασμένα, λοιπόν.

Πάντως, ρίχνοντας μια ματιά σε παλαιότερα δελτία παροχής υπηρεσιών, διαπίστωσα ότι μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια (1992-2006) η αμοιβή μου έχει αυξηθεί κατά 13% (ενώ, στο ίδιο διάστημα, το ταξί με το οποίο πηγαίνω στην Αγία Παρασκευή αύξησε το κόμιστρο κατά 450%, καθώς τότε κόστιζε 300-320 δραχμούλες, κάτι λιγότερο από ένα ευρώ, και τώρα 4-4,50 ευρώ).

'Οταν το 2006 έμαθα ότι το 2005 είχαν μονιμοποιηθεί 1.490 συμβασιούχοι (κι ανάμεσα τους αρκετοί με συμβάσεις έργου) ήμουν πλέον εκπρόθεσμη. Ανακάλυψα ότι και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι ενημερώθηκαν εκ των υστέρων και δήλωναν έκπληκτοι, ιδίως γιατί είχε προηγηθεί μία εθελούσια έξοδος (που στέρησε το Ίδρυμα από μερικές εκατοντάδες έμπειρους εργαζόμενους, όπως συμβαίνει συνήθως)(...).

Κοντολογίς, η ώρα της αιφνιδιαστικής απόλυσης μου διά εξευτελισμού είχε φτάσει. Στις 27 Ιουνίου μου τηλεφώνησε μία υπάλληλος από το γραφείο της κ. Μαργαρίτας Μυτιληναίου για να μου πει ότι η σύμβαση μου έληγε σε τρεις ημέρες και ότι δεν μπορούν να την ανανεώσουν.

Ανάμεσα στα άλλα που ψέλλιζε το ταλαίπωρο κορίτσι, είπε και το αμίμητο "να της τηλεφωνήσω γύρω στις 20 Σεπτεμβρίου, για να δουν αν μπορούν να μου κάνουν σύμβαση για τον Οκτώβριο" (αυτό θα πει έγκαιρος προγραμματισμός). Με απέλυσαν, λοιπόν, τέσσερις ημέρες μετά τη μετάδοση της τελευταίας μου εκπομπής - τελευταίας σύμφωνα με μία σύμβαση έργου που δεν είχα δει ποτέ και ούτε καν φέρει την υπογραφή μου, γιατί επί χρόνια ανανεωνόταν "αυτομάτως" κι έτσι δεν έμπαιναν καν στον κόπο να μου ζητούν να την υπογράψω.

Το μόνο που ζήτησα ήταν να μεταδοθεί η εκπομπή της 1ης Ιουλίου, την οποία είχα ήδη ηχογραφήσει, διαβεβαιώνοντας ότι δεν χρειαζόταν να πληρωθώ (δεν μου περισσεύουν, αλλά είχα μία συνέντευξη σημαίνοντος προσώπου και ντρεπόμουν να του πω ότι είχε άδικα ανέβει στην Αγία Παρασκευή).

Έτσι όπως μεθόδευσαν την απόλυση, δεν μου έδωσαν καν την ευκαιρία να αποχαιρετήσω τους φίλους ακροατές (με ορισμένους έχουμε διανύσει τριάντα τόσα χρόνια ραδιοφωνικής πορείας, που μεταφράζεται σε περισσότερες από 2.000 εκπομπές). Αυτό με στενοχωρεί βαθύτατα.

Δεν αντέχω στην ιδέα ότι μπορεί να σκέφτονται πως τους εγκατέλειψα απροειδοποίητα για να πάω διακοπές ή για να βρω καλύτερα πληρωμένη δουλειά, χωρίς να τους χαιρετήσω και να τους ευχαριστήσω για όλα αυτά τα χρόνια που μοιράστηκα μαζί τους. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν οι δικηγόροι. Αλλά το αποχαιρετιστήριο, που μόνον εγώ μπορούσα να κάνω, δυστυχώς μου το στέρησαν.

Έμαθα ότι κάπως έτσι απομακρύνθηκαν κι άλλοι 300 συμβασιούχοι. Να είμαστε άραγε τα 300 θύματα του κ. Παναγόπουλου ή των νέων αντιλήψεων περί διαχείρισης του κράτους, αντιμετώπισης των πολιτιστικών πραγμάτων και εξευτελισμού των εργαζομένων; Πάντως, δίχως να υποβαθμίζω καμία άλλη περίπτωση απολυμένου, νομίζω ότι κανείς άλλος δεν έχει στο ενεργητικό του τριάντα ένα χρόνια απανωτών συμβάσεων με το ευαγές κρατικό Ίδρυμα. Ο επαγγελματικός εξευτελισμός μου στον κύβο.

Μαριάννα Κορομηλά, ιστορικός


------------------------
ΣΗΜ. 1. Ετυχε η ευτυχής συγκυρία να γνωρίσω τη Μαριάννα το καλοκαίρι του 1976 (αν θυμάμαι καλά) όταν διακοπεύαμε σε νησί του Αιγαίου. Μια όμορφη κοπέλα λεπτή και ψηλή που μάτια δεν είχε για εφήμερες διασκεδάσεις, ταγμένη ολοκληρωτικά στη δουλειά της. Αγχωμένη, επέστρεψε νωρίτερα -μαζί μας- στην Αθήνα για να ετοιμάσει την εκπομπή της. Απόμακρη θα την έλεγε κάποιος που δεν έχει γνωρίσει τι σημαίνει συνέπεια, τελειότητα, υπευθυνότητα.
ΣΗΜ. 2. Σύνδεσμοι blogs που ασχολήθηκαν με το ζήτημα -μέχρι τώρα:

awron-θείο τραγί
naftilos
provatos
xoirovoskos
tyxod-ttallou
oistros

Η ΤΕΛIKH ΜΑΧΗ σύντομο διήγημα
του Harry Harrison



Τα βράδια, αφού τελειώσει το δείπνο και τακτοποιηθούν όλα τα σχετικά, δεν υπάρχει τίποτε πιο ευχάριστο για μας τα παιδιά απ' το να καθόμαστε γύρω απ’ τη φωτιά και ν' ακούμε τον Πατέρα να μας λέει ιστορίες.

Μπορεί να πείτε ότι αυτό είναι βλακώδες ή παλιομοδίτικο, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα σύγχρονα είδη ψυχαγωγίας. Αν το πείτε, συγχωρέστε με, μα θα γελάσω συγκαταβατικά.
Είμαι δεκαοκτώ χρονών και, ως επί το πλείστον, έχω αφήσει τις παιδιάστικες βλακείες πίσω μου. Αλλά ο Πατέρας είναι ρήτορας κι η φωνή του υφαίνει μάγια που με δένουν ακόμη, και για να είμαι ειλικρινής, μ' αρέσει αυτό. Παρ’ όλο που κερδίσαμε τον Πόλεμο χάσαμε πολλά κατά τη διαδικασία και ο κόσμος έγινε σκληρός κι αιμοβόρος. Σκοπεύω να παραμείνω νέος όσο πιο πολύ μπορώ.

«Πες μας για την τελική μάχη», λένε συνήθως τα παιδιά κι αυτήν την ιστορία λέει κατά κανόνα. Η ιστορία είναι τρομακτική, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι όλα αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν, αλλά δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια ανατριχίλα λίγο πριν πέσεις για ύπνο.

Ο Πατέρας παίρνει τη μπύρα του, πίνει μια γουλιά αργά, μετά πετάει με το δάχτυλο τον αφρό που έχει μείνει στο μουστάκι του. Αυτό είναι το σινιάλο ότι πρόκειται ν' αρχίσει.

«Ο πόλεμος είναι κόλαση κι αυτό μην το ξεχάσετε ποτέ», λέει και τα δύο μικρότερα χαχανίζουν, γιατί αν αυτά είχαν προφέρει αυτή τη λέξη, θα τους έπλεναν το στόμα με σαπούνι.

«Ο πόλεμος είναι κόλαση, πάντα ήταν, κι ο μόνος λόγος που σας λέω αυτήν την ιστορία είναι επειδή δε θέλω να το ξεχάσετε ποτέ. Δώσαμε την τελική μάχη του τελευταίου πολέμου και πολλοί άντρες πέθαναν για να την κερδίσουμε. Και τώρα που όλα έχουν τελειώσει θέλω να το θυμάστε πάντα αυτό. Αν πέθαναν αυτοί ήταν για να ζήσετε εσείς. Και για να μη χρειαστεί ποτέ, μα ποτέ, να πολεμήσετε ξανά.

»Πρώτα-πρώτα, ξεχάστε κάθε ιδέα πως υπάρχει κάτι το ευγενικό ή ωραίο στη μάχη. Δεν υπάρχει! Πρόκειται για ένα μύθο που κράτησε πολύ και που μάλλον έχει τις ρίζες του στην προϊστορία, όταν ο πόλεμος σήμαινε μάχη σώμα με σώμα μπροστά στην είσοδο της σπηλιάς καθώς ο άντρας υπερασπιζόταν το σπίτι απ' τον ξένο. Εκείνες οι μέρες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί κι εκείνο που ήταν καλό για το άτομο μπορεί να σημαίνει θάνατο για μια πολιτισμένη κοινότητα. Δε σήμανε θάνατο για κείνους;»

Τα μεγάλα σοβαρά μάτια του Πατέρα περιεργάζονταν τον κύκλο των ακροατών, αλλά κανείς δεν τολμά να τον κοιτάξει. Για κάποιο λόγο νοιώθουμε ένοχοι, παρ' όλο που οι περισσότεροι έχουμε γεννηθεί μετά τον Πόλεμο.

«Κερδίσαμε τον Πόλεμο, αλλά δε θα τον έχουμε κερδίσει αληθινά αν δεν πάρουμε ένα μάθημα απ’ αυτόν. Μπορεί το Έσχατο Όπλο να το είχε ανακαλύψει η άλλη μεριά, και, αν είχε γίνει αυτό, νεκροί κι εξαφανισμένοι θα ήμασταν τώρα εμείς· κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσετε ποτέ. Εκείνο που έσωσε τον πολιτισμό μας και κατέστρεψε το δικό τους ήταν ένα καπρίτσιο της ιστορίας. Αν αυτό το τυχαίο συμβάν είχε κάποιο νόημα για εμάς είναι ότι πρέπει να είμαστε ταπεινοί. Δεν είμαστε θεοί και δεν είμαστε τέλειοι. Και πρέπει να εγκαταλείψουμε τον πόλεμο ως τρόπο επίλυσης των διαφορών μεταξύ ανθρώπων. Ήμουν εκεί και βοήθησα και ξέρω για ποιο πράγμα μιλάω».

Μετά απ’ αυτό έρχεται η στιγμή που όλοι περιμένουμε κρατώντας την ανάσα μας.
«Ιδού», λέει ο Πατέρας καθώς σηκώνεται κι απλώνει το χέρι ψηλά στον τοίχο. «Αυτό είναι το όπλο που βρέχει θάνατο από μακριά και είναι ο Έσχατο Όπλο».

Ο Πατέρας κρατά το τόξο πάνω απ’ το κεφάλι του και, στην αναλαμπή της φωτιάς, μοιάζει με φιγούρα βγαλμένη από κάποιο δράμα, έτσι όπως η σκιά του εκτείνεται πάνω στον τοίχο σ' όλο το πλάτος της σπηλιάς. Ακόμη και το μικρότερο μωρό σταματάει να ξύνει τις ψείρες του κάτω από τα γούνινα σκεπάσματά του και παρακολουθεί με το στόμα ορθάνοιχτο.

«Ο άνθρωπος με το ρόπαλο ή το πέτρινο μαχαίρι ή το ακόντιο δε μπορεί να σταθεί κόντρα στο τόξο. Κερδίσαμε τον Πόλεμο, αλλά πρέπει από δω και πέρα να χρησιμοποιούμε το όπλο αυτό μόνο για ειρηνικούς σκοπούς, για να σκοτώνουμε τις έλκεις και τα μαμούθ. Αυτό είναι το μέλλον μας».

Χαμογελάει καθώς ξανακρεμάει προσεκτικά το τόξο στη θέση του.

«Ο πόλεμος έχει γίνει τρομακτικό πράγμα. Η εποχή της αιώνιας ειρήνης έχει αρχίσει».


-----------------------
"War and Peace,
you 're walking just straight on the edge
War and Peace,
you 're dying in War, but you even can't live in Peace."
-----------------------


ΣΗΜ. Η απάντηση αυτή δόθηκε στις 12 Μαρτίου 2002, 12:40 από τον DeathBlossom στο θέμα συζήτησης "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;" που είχα θέσει στο παλιό forum του Pathfinder, με την εξής εισαγωγή εκ μέρους του:
>>Αν με τη λέξη βαρβαρότητα εννοείς τους πολέμους που συμβαίνουν κατά καιρούς στον κόσμο τότε σου παραθέτω το παρακάτω σύντομο διήγημα του Harry Harrison που μιλάει ακριβώς γι αυτό. Καλά κάνεις και παραμένεις αισιόδοξη, "σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος" άλλωστε. Και μέχρι τώρα συνεχίζουμε να παραμένουμε άνθρωποι ευτυχώς ή δυστυχώς. Ορίστε λοιπόν, διαβάστε και κρίνετε το ποιόν του ανθρώπου: (ακολουθεί το διήγημα Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ)

Τρίτη, Ιουλίου 25, 2006

Διώχνω τις ενοχές μου -Ι : με Ομαδικά μηνύματα



Κάτι πέφτει στην αντίληψή μου, που το θεωρώ σοβαρό; Ατάκα κιεπιτόπου στέλνω ένα ομαδικό μήνυμα. ΧΩΡΙΣ να ελέγξω αν είναι πράγματι σοβαρό. Συνήθως, είναι ένα μήνυμα που κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια στο διαδίκτυο και, μάλλον, θα κυκλοφορεί ακόμα για πολύ καιρό, όσο υπάρχουν αφελείς καλοκάγαθοι χρήστες που... μασάνε!

Τι σημαίνει "μασάω" το ξέρουμε υποθέτω. Το ρήμα αυτό όμως, μαζί με το συνώνυμό του "χάβω", είναι επικίνδυνο στο διαδίκτυο γιατί μπορεί να φορτώσει με ένα σωρό μπελάδες ανθρώπους-χρήστες που είχαν την ατυχία να βρεθούν στις λίστες των αφελών (τουλάχιστον) αποστολέων ομαδικών μηνυμάτων.. εκείνων οι οποίοι με την αφέλειά τους και την ευπιστία που τους διακρίνει ως χρήστες διευκολύνουν το θείο έργο της διάδοσης ιών, τρολ, κατασκόπων, κλπ, επικίνδυνων ή απλώς μπελαλίδικων. Μπορεί να είναι και νέοι χρήστες, οπότε, ναι μεν συγχωρούνται, αλλά ας φρόντιζαν να ρωτήσουν κανα παλαιότερο πριν αρχίσουν τις αποστολές ομαδικών μηνυμάτων δίκην κανιονοβολισμών!

Αυτά τα καημένα τα παιδάκια που όλο πάσχουν από ανίατες ασθένειες, με τηλέφωνα και διευθύνσεις νοσοκομείων, έχουν αναστατώσει συχνότατα τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία. Οι αναξιοπαθούντες με λογαριασμούς τραπεζών, είναι επίσης επικίνδυνοι -για τη τσέπη μας. Οι εξ Αφρικανικών κρατών πολυεκατομμυριούχοι κληρονόμοι έκαναν θραύση πριν μερικά χρόνια και πολλοί την πατήσανε, μεταξύ αυτών και γνωστός "έξυπνος" έλληνας μηχανικός που έβαλε στην "επιχείρηση" του απατεώνα περί τα 50.000.000 δρχ και ο απατεώνας, φυσικά, δεν πιάστηκε.

Τα μηνύματα που σπέρνονται αφειδώς και θεωρούνται ακίνδυνα είναι εκείνα με διάφορες εικονίτσες-εικονίτσες και λογάκια-λογάκια! Μπορούν άνετα όμως να φορτώσουν τον υπολογιστή με μερικά τρολάκια και κατασκοπάκια -και αυτό συνήθως γίνεται!

Αν λοιπόν λάβουμε ένα ομαδικό μήνυμα ας μη τρέχουμε να το στείλουμε σε λίστες αθώων που έχουμε καταστρώσει ΠΡΙΝ διερευνήσουμε περί τίνος πρόκειται, εφόσον έχουμε την καλή διάθεση να βοηθήσουμε κάποιο συνάνθρωπο. Στην αυθόρμητη διάθεση αυτή στοχεύουν οι ανακατωσούρες (στην καλύτερη περίπτωση) του διαδικτύου, στη διάθεση του ανθρώπου να αποτινάξει τις ενοχές του.

Αν λάβω ένα μηνυμα π.χ. για ένα παιδάκι που κινδυνεύει, τηλεφωνώ πρώτα στο νοσοκομείο και μαθαίνω αν τα πράγματα είναι έτσι όπως παρουσιάζονται στο μήνυμα και μετά, αν μπορώ, αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να συνδράμω, βοηθώ. Μπορώ να στείλω και μηνύματα σε φίλους τους οποίους γνωρίζω ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, στην παρέα μου δηλαδή, με τη διευκρίνιση ότι έχω ελέγξει το θέμα.

..και.. ας μη ξεχνάμε τους εμπόρους παρωνυμίων (nick names) ..αυτή τη μάστιγα που ενισχύει τις ορδές των SPAM..

..και.. μπορώ να διώξω τις ενοχές μου προσφέροντας ένα φρούτο στο ζητιάνο της γωνίας ή ένα ρουχαλάκι σε μια οικογένεια μεταναστών ή τσιγγάνων που γνωρίζω προσωπικά.. όχι, δε δίνω ελεημοσύνη ούτε πετάω σακούλες με ρούχα εκεί όπου δε γνωρίζω την τύχη τους.. βρέθηκαν ρούχα που προσφέρθηκαν σε κάποιους συλλόγους κυριών στο Μοναστηράκι.. και.. πολλά τρόφιμα ευγενώς προσφερθέντα σαπίζουν σε δημοτικές αποθήκες..


----------------------------------------
Είχα συντάξει ήδη μια απάντηση σε αποστολέα ομαδικού μηνύματος που έλαβα, όταν σκέφτηκα ότι καλύτερα είναι να ανεβάσω ένα ποστ σαν ΟΔΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΛΟΜΕΝΟΥΣ!!!

Δευτέρα, Ιουλίου 24, 2006

zappppppp... στα blogs... zappppppp... στα blogs...




1.

Βρήκα ένα διαμαντάκι!
Το χώρο του DeMasame Re, που αυτοπαρουσιάζεται με τα -ανατρεπτικά και αυτονόητα- λογάκια:

«Ήθελα ένα χώρο έκφρασης και συζήτησης χωρίς φόβο και πάθος. Χωρίς εμπάθεια, αλλά και χωρίς ασυλία για εκείνους που καταδυναστεύουν τη δημόσια συζήτηση. Με ευθύνη αλλά χωρίς λογοκρισία. Με αυτά που λέγονται στις παρέες μας, που ψιθυρίζονται στον επαγγελματικό μας χώρο. Αυτά που "κόβονται", αυτά που είναι εκτός γραμμής. Αυτά που είναι έξω από ισορροπίες, συμμαχίες, και συμφωνίες. Με όλα τα άλυτα προβλήματα, το διαδίκτυο αποτελεί μια διέξοδο της ελευθερίας. Μπορεί να γίνει μία ευκαιρία δημοκρατίας. Μία σοβαρή πιθανότητα αντίστασης. Δε μασάμε τα λόγια μας, γιατί δε μασάμε αυτά που μας ταίζουν.»

Το σημερινό του ποστ με τίτλο Αστείο μέχρι Θανάτου - 2 σπάει κόκκαλα.. όπως και τα προηγούμενα άλλωστε.

Ενα θερμότατο καλωσόρισμα από μένα, με την ευχή να στρώσουν τα πράγματα τόσο, που να αλλάξουν περιεχόμενο τα posts του!:-)




2.

Η προσπάθεια για τη διάσωση της Columbia συνεχίζεται στο μπλογκ του Oneiros. Η Θεσσαλονίκη έχει πάρει ζεστά το θέμα της προστασίας των σύγχρονων μνημείων της χώρας. Εμπαίνετε αδέρφια!!!

Αναδημοσιοποιώ την ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ και ας μη λείψει κανείς από τους εναπομείναντες στο κλινόν Αστυ.

Η "Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τη διάσωση και αξιοποίηση του εργοστασίου της COLUMBIA" σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει την Τετάρτη, 26/7/2006, ώρα 8.00 μ.μ., στο χώρο του ΦΙΞ Πατησίων, Καυτατζόγλου και Πατησίων.
Η συζήτηση έχει θέμα: "Η αναγκαιότητα δημιουργίας Μουσείου ελληνικής δισκογραφίας και μουσικής και γενικότερα χώρου καλλιτεχνικής και πολιτιστικής δημιουργίας στο πρώην εργοστάσιο της COLUMBIA".

Στη συζήτηση θα συμμετάσχουν:

Γιάννης Πανούσης - Πρόεδρος Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Νίτσα Λουλέ - Πρόεδρος Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων.
Ιωάννης Ιωάννου - μουσικοσυνθέτης.
Κώστας Αδαμόπουλος - εκπρόσωπος Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ).
Αυγή Θεοδόση - Μέλος "Επιτροπής Πρωτοβουλίας".

Θα ακολουθήσει συναυλία με την ανιδιοτελή συμμετοχή των μουσικών και τραγουδιστών:

Μανόλης Ρασούλης
Σωτηρία Λεονάρδου
Σοφία Παπάζογλου
Λαϊκό Μουσικό Συγκρότημα
Συγκρότημα Last Will
Συγκρότημα Μεταίχμιο
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό.

Η διάσωση και διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι υπόθεση όλων μας.
Η συμμετοχή και συμπαράστασή σας είναι πολύ σημαντική.

e-mail: savecolumbia@yahoo.gr

zapping... zapping... zapping... zapping... zapping...



...Μιλάμε για ένα κουμπουλόι.. ένα κουμπουλόι.. καταπληκτικό κουμπουλόι.. από κοράλι.. δεν είναι πλαστικό.. ολοστρόγγυλες μπίλιες.. κοράλι εκατό τοις εκατό.. εκατόν είκοσι ευρώ μόνο! εκατόν είκοσι ευρώ μόνο! διακόσια δέκα (...) εκ'τόν εξήντα ένα! Αυτό είναι το τελεφωνικό κέντρο! αυτό είναι το τελεφωνικό κέντρο! Σας παρακαλώ π'διά μόνο τελέφωνο, μόνο τελέφωνο! Σε παρακαλώ μόνο τελέφωνο, μόνο τελέφωνο θέλω! Μ' αυτη τ' απίστευτη τιμή, μ' αυτή τ' απίστευτη τιμή! Κύρες και κύροι, κύρες και κύροι.. εκατόν είκοσι ευρώ μόνο! Βλέπουμε τελευταία πλάνα, τελευταία πλάνα! Μια κυρία, ποια κυρία το θέλει; Μ' εκατόν είκοσι ευρώ μόνο! Λέμε απίστευτη η τιμή του! Από κοράλι και ασήμι ενιακόσα εικοσπέντε! Μόνο τελέφωνο θέλω! Μόνο τελέφωνο!...



Ελα! Μια κυρία να το πάρει! Βοήθειά μας...


TΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΓΟΛΙΑΘ - Η Παλαιά
Διαθήκη ξαναγράφεται ΣΩΣΤΑ




Ανέκαθεν του το φυλάγανε του μικρού και αδύναμου Δαυίδ που έριξε κείνη τη πετρίτσα με τη σφεντόνα στο κούτελο του Γολιάθ και τον ξέρανε και μετά έγινε και βασιλιάς το σκατόπαιδο! Ακου εκεί! Πού ξανακούστηκε ο αδύναμος να νικάει το θηρίο! Σήμερα, πλησιάζει να βγει στα φόρα το αποτέλεσμα εργασίας δεκαετιών, να φανεί επιτέλους η αλήθεια: Ο Γολιάθ θα νικήσει αυτή τη φορά κατά κράτος το μικρό, κάτισχνο και πειναλέο Δαυίδ. Αυτό δα μας έλειπε! Κι άμα τύχει καμιά στραβή, η μαμή Λίζα είναι έτοιμη για να βοηθήσει στη γέννα. Κι άν και η μαμή Λίζα τα κάνει μούσκεμα, υπάρχει και η καισαρική τομή. Ποιος είναι ο Καίσαρ; Ε, μη τα θέλουμε και όλα μασημένα, ε

Ο Γολιάθ θα βρει το δίκιο του και θα ησυχάσει επιτέλους η συνείδησή μας απέναντι στα ΑΜΕΑ -Ατομο Με Ειδικές Ανάγκες είναι ο καημένος ο Γολιάθ, μυαλό κουκούτσι. Τι ανάγκες; Καταπίνει πετρέλαιο, το χρυσό μου, και φτύνει μπόμπες, κακό είναι; Αυτά του έμαθε ο νονός του για. Τώρα.. γιατί ο νονός του ο Καίσαρ (άντε, το μαρτύρησα) δεν του παίρνει ένα κουλούρι να ηρεμήσει, αυτό είναι αλλουνού παπά βαγγέλιο. Δεν του χαρίζει κουλούρι επειδή θέλει να τον κάνει ανεξάρτητο άνθρωπο, να μάθει επιτέλους να αυτοεξυπηρετείται, να ωριμάσει.. μέχρι πότε θα τον τρέχει απο πίσω, ε;

Οταν με το καλό ο καημενούλης ο Γολιάθ -το ανεγκέφαλο μπρατσωμένο τέρας με τις δέκα μασέλες- νικήσει το μικροσκοπικό Δαυίδ και τον πατήσει κάτω, τον ισοπεδώσει δηλαδή τόσο που ούτε με βιάγκρα να μην έρχεται στα ίσια του, τότε η Παλαιά Διαθήκη θα βρει την Αλήθεια της και θα διαβάζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και όλοι θα ζήσουνε καλά κι εμείς καλύτερα. Καληνύχτα σας. Ο τελευταίος Παγκόσμιος Δικαστής να κατεβάσει τα σκουπίδια παρακαλώ.



(ιδέα για σουρεάλ θεατρικό)

Post 287- Συνταξιοδοτείται ο ΟΗΕ,
τα παράπονά μας πλέον στο ΝΑΤΟ




Το Ισραήλ θα δεχόταν ευχαρίστως -σύμφωνα με δήλωση αρμόδιου της κυβέρνησής του- να εγκατασταθούν δυνάμεις του ΝΑΤΟ σε ουδέτερη ζώνη στα σύνορά του με το Λίβανο. Και ο ΟΗΕ..? Πού είναι ο ΟΗΕ..? Εκπνέει χαλαρά, σαν την Κοινωνία Των Εθνών πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο; Η ελπίδα για την Παγκόσμια Ειρήνη πάει, πέταξε οριστικά; Ο Κόφυ λέει και ξαναλέει τα τροπάριά του, αλλά ποιος τον ακούει; ..ή.. Πόσο ένας θεσμός εξαρτάται από το ύψος το πνευματικό του ηγέτη του;


SPAM = Luxury*Gold+Diamonds:SEX



Και, φυσικά, δίαιτες, μόδα, ιδέες για δώρα, κλπ κλπ, όλα συσκευασμένα σε ωραία -γυναικεία κυρίως- νικνέημς, σταλμένα ως απαντήσεις ή προωθήσεις. Αυτά είναι τα (ομαδικά ή) ανεπιθύμητα μηνύματα, τα λεγόμενα SPAM, δηλαδή η εξίσωση: Φαντασμαγορία επί Χρυσάφι συν Διαμάντια, με κοινό παρανομαστή το Σεξ. Να η εσοδεία μου του τελευταίου 10ημέρου:


Κυριακή, Ιουλίου 23, 2006

Τι τρέχει με το yahoo!..???..





Το μεσημεράκι δοκίμασα να μπω να δω τα e-mail μου.. τίποτα. Δοκίμασα ξανά μόλις πριν από λίγο.. πάλι τίποτα. Είδα πως και άλλοι έχουν πρόβλημα. Οπότε... Οποιος ξέρει κάτι ας ενημερώσει, ε

..φράκαρε το μαγαζί, αλλάζει κλινοσκεπάσματα, κάνει γενική καθαριότητα, έχει λάτρα και φασίνα, ή συμβαίνει κάτι άλλο;..



Ολα τα παιδιά είναι... ζουζούνια!



Μπήκα πριν από λίγο στο blog της anastasia, το "a mother's diary" και άφησα ένα σχόλιο για τα αεικίνητα παιδάκια, φέρνοντας παράδειγμα τι τράβηξα με τη μεγάλη μου κορούλα. Γεννημένη ακροβάτις, μου έβγαλε το λάδι μέχρι να αποκτήσει συνείδηση του επικίνδυνου περιβάλλοντος των διαμερισμάτων μέσα στα οποία υποχρεώνει η κοινωνία μας να μεγαλώνουν (και αναπτύσσονται γενικώς) τα παιδιά μας.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ:

Η μεγάλη μου κόρη ήταν ένα παιδί αεικίνητο! Τρόμαξα να βρω τρόπο ώστε και να μη στερείται αυτό που της άρεσε -την κινηση και τα σκαρφαλώματα- αλλά και να έχω το κεφάλι μου ήσυχο πως δε θα πάθει κάτι, δε θα τραυματιστεί.
Τα παιδάκια μέχρι να συμπληρώσουν τα 2,5 με 3 χρόνια δεν έχουν την αίσθηση του χώρου, όλα τα βλέπουν ίσωμα! Την άφηνα λοιπόν να παίζει, τρέχει, σκαρφαλώνει, αλλά ήμουν κοντά της, πολύ κοντά της... συνήθως από κάτω! Μεγάλη μανία το σκαρφάλωμα! Σαν μαϊμουδάκι σε όποιο κάγκελο, στύλο, ό,τιδήποτε σηκώνει σκαρφάλωμα. Το εύκολο θα ήταν να χρησιμοποιήσω ένα απλό ΜΗΗΗΗ και να τελειώνω, εμένα όμως μου αρέσουνε τα δύσκολα και δεν έχω μετανιώσει καθόλου που δεν την εμποδισα να αναπτυχθεί όπως εκείνη ήθελε.
Ευτυχώς, για καλή μου τύχη, το επόμενο παιδί ήταν ησυχούλικο και πολύ σταθερό στην κίνησή του.

:-)

Α! κάτι ακόμα για το άδειασμα των ντουλαπιών. Μια δυο φορές που τη βρήκα -ηλικία γύρω στους 18 μήνες- να αδειάζει τα (χαμηλά) ντουλάπια της κουζίνας ή του μπουφέ, κάθισα δίπλα της, της είπα "μπράβο.. έλα τώρα να τα βάλουμε ξανά στη θέση τους.." και τα βάλαμε ξανά σιγά σιγά στη θέση τους όλα τα πράγματα. Δεν ξαναάδειασε ντουλάπι, επειδή μάλλον είδε τι είχε μέσα και κατάλαβε ότι είναι κουραστική δουλειά!!!

..φυσικά, ένα κλείδωμα των ντουλαπιών ή ένα ηχηρό ΜΗΗΗΗ γλυτώνει τις μαμάδες.. αλλά παράλληλα στερεί ένα κομμάτι δημιουργικότητας από το μυαλουδάκι του παιδιού.. Διαλέγετε και παίρνετε..


--------------

Συμπληρώνω κάτι που δεν έγραψα στο σχόλιο, κάτι τι ακόμα για την ελλιπή αίσθηση του χώρου στα παιδάκια της προνηπιακής ηλικίας: Ολα τα βλέπουν ίσωμα και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στις σκάλες, επειδή δεν υπάρχει η αίσθηση του χώρου, το κουτρουβάλημα είναι κάτι που εύκολα μπορεί να συμβεί και, δυστυχώς, δεν είναι ακίνδυνο.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ λοιπόν...

Φαντάζεται κανείς την έκπληξή μου όταν την είχα βρει ξαφνικά, σε στρίψη ματιού που λένε, να είναι σκαρφαλωμένη στα ράφια της βιβλιοθήκης και να πιάνει το ταβάνι λέγοντάς μου "κοίτα μαμα, κοίτα!".. τρελλάθηκα λεμε!!! Το 18μηνο θηριάκι σε νέα ακροβατικά! Εβαλα τον εγκέφαλο ατακα κιεπιτόπου να δουλεύει στο φουλ, πλησίασα και ίσα που έφτανα να ακουμπήσω τη σόλα του παπουτσιού της.. Να απομακρυνθώ για να πάρω τη σκάλα ή, έστω, μια καρέκλα; Ούτε λόγος.. Αν τη στιγμή της απομάκρυνσης έπεφτε; Χμμ.. "Μπράβο καρδούλα μου! Πόσο ψηλά έφτασες! Και τώρα έλα αγαπούλα μου, έλα σιγά σιγά.. όπως ανέβηκες εκεί ψηλά, έλα σιγά να κατέβεις..." αυτό σκέφτηκα να πω, απλώνοντας την αγκαλιά μου -για παν ενδεχόμενο!- και τα χέρια μου έτοιμα να οδηγήσουν τα μικρά ποδαράκια στα παρακάτω ράφια.

Οταν κατέβηκε μέχρι κάτω -όχι, δεν την πήρα αγκαλιά πριν ολοκληρώσει την... κατάβαση!- καθήσαμε και συζητήσαμε ποιος είναι ο ρόλος της βιβλιοθήκης και ότι για τα ακροβατικά κόλπα υπάρχουν ειδικά συστήματα πιο ασφαλή.. ότι τα ράφια είναι φτιαγμένα για να σηκώνουν βιβλία και όχι ανθρώπους.. και ευτυχώς που είναι ακόμα μικρή και ελαφριά γιατί αλλιώς θα έπεφτε και θα έσπαγε και η βιβλιοθήκη.. και άλλα τέτοια.. μέχρι που βαρέθηκε να ρωτάει και να ακούει.. ή μάλλον μέχρι που λύθηκαν οι απορίες της.

Οι συζητήσεις με τα μικρά παιδάκια δεν γίνονται "απο καθέδρας" αλλά με τρόπο παιχνιδιάρικο, όπως είναι δυνατό να γίνουν αντιληπτά τα θέματα που συζητιούνται. Μαζί με τις σωστές λέξεις λοιπόν, προσθέτουμε μπόλικα επιφωνήματα του στυλ ΜΠΟΥΜ! ΖΝΤΟΥΠ! ΑΟΥΟΥΟΥ! κλπ, καθώς και διάφορες παντομίμες, που δείχνουν "ζωντανά" τις επιπτώσεις κάθε άστοχης ενέργειας. Οχι βέβαια μονάχα επιφωνήματα και παντομίμα, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείται σωστά η γλώσσα, γιατί αλλιώς πώς θα τη μάθουν;

Το μαρτύριό μου ήτανε στα καράβια! Οπου υπάρχουν ένα σωρό σωληνωτά στηρίγματα για τις τέντες στο κατάστρωμα. Δε μπορούσα να διανοηθώ ότι θα κλεινόμουν μέσα στα σαλόνια "επειδή είχα μικρό παιδί".. Ετσι, ταξιδεύαμε με τη μικρή κατάστρωμα. Αφού της εξήγησα καλά περί κουπαστής και την πήγα άκρη άκρη να δει τη θάλασσα κλπ κλπ, εκείνη έδωσε όλο το χαρισματικό ακροβατικό εαυτό της στα σωληνωτά στηρίγματα. Σκαρφάλωνε όπως βλέπουμε να σκαρφαλώνουν οι ιθαγενείς για να μαζέψουν καρύδες από κοκκοφοίνικες! Η πεθερά μου κόντεψε να γίνει καρδιακή, την έπαιρνε σφιχτά αγκαλίτσα αλλά το έσκαγε κι έτρεχε με περισσότερη ορμή, πολλοί ταξιδιώτες κάνανε διάφορες υποδείξεις, μερικοί κοιτάζανε παράξενα και κουνούσαν το κεφάλι.. Βρισκόμουν, φυσικά, κάτω από τη μικρή ακροβάτιδα των 2-3 χρονών, που δεν την έφτανα εκεί ψηλά που ήταν, έτοιμη να τη πιάσω σε περίπτωση που γλίστραγε. Δεν γλίστρησε ποτέ, ίσα ίσα απέκτησε δύναμη στα χέρια.. κάτι λεπτά χεράκια που μπορούν να ανοίγουν όλα τα σφιχτά καπάκια!!!


Σάββατο, Ιουλίου 22, 2006

Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται...




...και οι πρώτοι λύκοι εκδηλώθηκαν:
1. Η σύμμαχος και συνευρωπαία Μ. Βρετανία, η οποία υπέδειξε να αράζουνε τα πλοία με τους πρόσφυγες του Λιβάνου σε λιμάνια του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου, σα να μη γνώριζε (η πονηρή Αλβιών) τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Ευτυχώς, είχαμε τα μέντε μας κι εμείς και οι ελληνο-Κύπριοι.
2. Η σύμμαχος εν πολλαίς συμμαχίαις και μέλλουσα συνευρωπαία Τουρκία, η οποία δήλωσε δια στόματος Ερντογάν ότι «η Τουρκία δεν μπορεί άλλο να παίζει» και ότι «η υπομονή της εξαντλήθηκε». Τα ίδια ακριβώς λόγια του αρθρογράφου της "the journal of Turkish Weekly". Ο Ερντογάν αδημονεί να επιτεθεί (και) στους εκτός Τουρκίας κούρδους. Ποιος παίρνει γραμμή από ποιον;


Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, ο τρόμος
και οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις


Το άρθρο της τουρκικής διαδικτυακής εφημερίδας the journal of Turkish Weekly δεν αφήνει περιθώρια παρανόησης. Εμπλέκει Ελλάδα, Κύπρο, Συρία, κλπ, και τα λέει έξω από τα δόντια, δια των συνεργατών της στα άρθρα που διάλεξα να μεταφέρω, εκ των οποίων το πρώτο είναι το αναφερόμενο στον τίτλο. Η μετάφραση των αποσπασμάτων έγινε σύντομα, αλλά αποδίδεται νομίζω με αρκετή πληρότητα το ζουμί του άρθρου. Οσο και γελοία να φαντάζουν τα άρθρα αυτά, υποδαυλίζουν με την επανάληψή τους (τα έχουμε διαβάσει και παλιότερα και εξακολουθούμε να μη πιστεύουμε στα μάτια μας με τα ψεύδη που αναφέρονται) το σωβινισμό του τουρκικού λαού και προσπαθούν να εξωθήσουν τα πράγματα στο απροχώρητο.

Ενας πόλεμος, ως γνωστόν, λύνει πολλά από τα εσωτερικά προβλήματα μιας χώρας που ταλανίζεται από οικονομική αστάθεια και θρησκευτική μισαλλοδοξία, όταν όμως αυτή η χώρα είναι σε άμεση γειτνίαση με τη δική μας το ζήτημα είναι σοβαρό και καλό είναι να γνωρίζουμε λίγο πολύ κάτι τι περισσότερο από όσα μας ξεφουρνίζουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι μας.

Μπορεί να είναι πράγματι γελοίοι οι αρθρογράφοι. Κατέχουν όμως πανεπιστημιακούς τίτλους -δόκτωρ υπογράφει ο ένας, από αμερικανικό πανεπιστήμιο γράφει ο άλλος, τι να υποθέσουμε;- και αυτό δίνει βαρύτητα στις απόψεις τους. Μπορεί να είναι για τους αγαπητούς γείτονες τούρκους όπως είναι σε μας π.χ. ο γνωστός βιβλιοπώλης πλασιέ κ. Λιακόπουλος, ο οποίος κατέρχεται παν μέσον για να πουλήσει (όπως λέει) τα βιβλία του ως περιέχοντα την μοναδικήν αλήθειαν και οξύνει καταστάσεις παραπλανώντας έτσι τον κόσμο. Τα άρθρα αυτά όμως δεν γράφτηκαν για να πουληθούν βιβλία, αλλά για να πείσουν ένα λαό για την "αλήθεια" τους.

Αναρωτιέμαι τελικά, αν υπάρχει κάποια συνεννόηση μεταξύ των δυο πλευρών που πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες ή αν όλα είναι εντελώς τυχαία, εντασσόμενα σε ένα ευρύ Σχέδιο -του Θεού ή του Αλλάχ.


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του άρθρου με τίτλο "Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, ο τρόμος και οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις" με την ευγενή σύμπραξη του κ. Κokorman και κατόπιν της ευγενούς γνωστοποίησης του κ. Λυσίππου

Νομίζω ότι η φράση «το ΠΚΚ είναι η πιο αιμοδιψής οργάνωση παγκοσμίως» δεν αφήνει περιθώρια για τις προθέσεις του αρθρογράφου.

Στην αρχή γράφει ότι «το Ισραήλ για ένα στρατιώτη άφησε 1,5 εκ άστεγους και σκότωσε περισσότερο απο 200 λιβανέζους». Ζηλεύει άραγε τη δόξα των ισραηλινών;

Στη συνέχεια, αναφέρει «Οι ΗΠΑ ο Καναδάς και η Αγγλία αναγνώρισαν το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα (...)» και αναρωτιέται ευθαρσώς «Αλλά το Ισραήλ είναι το μόνο κράτος στη Μέση Ανατολή που έχει το δικαίωμα να αμύνεται;»


Κατόπιν, δηλώνει ότι «Η Τουρκία έχει δώσει περισσότερο από 35.000 θύματα στη τρομοκρατία» και, οπωσδήποτε, ζητά την ανταμοιβή της χώρας του με δεδομένο το ότι «Το ΠΚΚ είναι η πιο αιμοδιψής τρομοκρατική οργάνωση στο κόσμο», «Είναι πρώτη στις λίστες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ» και «Δεν έχει δημοκρατικά εκλεγμένα μέλη όπως η Χεζμπολάχ και η Χαμάς».

Συνεχίζει αναφέροντας ότι «Το ΠΚΚ στηρίζεται στην υποστήριξη ξένων δυνάμεων όπως η Συρία, οι Ελληνοκύπριοι και η Ελλάδα» και ας βγάλουν συμπέρασμα οι αναγνώστες, δε σκοπεύω να σχολιάσω.

Ασχολίαστη αφήνω επίσης την αναφορά ότι (το ΠΚΚ) «Στηρίζει το ονομά του (ΠΚΚ) στις σφαγές» και το ότι «Το ΠΚΚ εκπαιδεύει τους άνδρες του σε αυτές τις χώρες. Ελληνες ανώτεροι αξ/κοι συνταξιούχοι ή εν ενεργεία προσωπικά επιβλέπουν την εκπαίδευση των τρομοκρατών σε στρατόπεδα του Λιβάνου και της Συρίας».

Το ότι «Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν συνελήφθη στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα» είναι γνωστό, αλλά κάτι θέλει να πει περισσότερο ο αρθρογράφος με αυτή τη φράση υποθέτω, καθώς και με την προσθήκη ότι «Εκτός από την Ελλάδα οι πράκτορες του ΠΚΚ έχουν υποστήριξη και από τη Ρωσία και Αρμενία μέσα από το ξέπλυμα χρήματος, δωρεές, ναρκωτικά, και εμπορεία σάρκας».

Μετά, τα στρίβει ισχυριζόμενος ότι «το ΠΚΚ στηρίζει την αμερικανική κατοχή στο Ιράκ», ότι «έχει στρατόπεδα στο Ιράκ» και ότι «η Αμερικανική κυβέρνηση λέει στην Ιρακινή να τους καταστείλει αλλά οι Ιρακινοί λένε ότι δεν έχουν δύναμη εκεί (...) ότι η Τουρκία προειδοποιεί την Αμερική (...) ότι οι αμερικανοί μπαίνουν μέχρι και στις κρεβατοκάμαρες της Αλ Κάιντα αλλά δεν μπορούν να καταστείλουν τους Κούρδους» και ότι «η Τουρκία δεν μπορεί άλλο να παίζει αυτό το παιχνίδι ότι η υπομονή της εξαντλήθηκε».

Υστερα, μετά τη διαπίστωση πως «το πρόβλημα των αμερικανών στην περιοχή είναι ότι έχουν γίνει εχθροί με όλους τους λαούς εκεί ΕΚΤΟΣ από τους ΚΟΥΡΔΟΥΣ», εκφράζει την θέση ότι «οι Τούρκοι δεν συγχωρούν ούτε τις υπερδυνάμεις που δίνουν την ευκαιρία σε τρομοκράτες να δολοφονούν μικρά παιδιά» -υποθέτω τουρκόπουλα.

Τελειώνει με την ρητορική πρόταση ότι «αν οι ΗΠΑ ειναι υπερδύναμη, θα πρέπει να διαφυλάξει τα παιδιά της Τουρκίας απο Το ΠΚΚ και, αν δεν ειναι υπερδύναμη, η Τουρκία έχει τις δυνάμεις να το πράξει αυτό από μονη της».

Trn. by Emre Ozkan, USAK
JTW
18 July 2006
Right of Self Defence, Terror and Turkish-American Relations
View: Assoc. Prof. Dr. Sedat Laciner
----------------------------
Τα υπόλοιπα άρθρα είναι τα εξής:
Turkish Army in Iranian territories against the PKK
υπογραφή: JTW with Turkish press
21 July 2006
The World is Being Governed without Muslims
υπογραφή: 17 July 2006
Trn. by Noyan Ozkaya, JTW
Sharing Vision, Structuring Dialogue (At Last): Are Turkish-American Relations Improving?
υπογραφή: Barın Kayaoğlu is a Ph.D. candidate in history at the University of Virginia in Charlottesville, Virginia.
E-mail: kayaoglu@virginia.edu
JTW, 13 July 2006