Δευτέρα, Ιουνίου 12, 2006

Μικροί και μεγάλοι εν... βράσει!..



Το ίδιο δε γινόταν πάντα..???..

Οι μεγάλοι καλοβολεμένοι, να φοβούνται μη και χάσουν την ησυχία τους και οι μικροί σε δράση, να αλλάξουν τον κόσμο! Οι μεγάλοι να απορούν τι να θέλουν άραγε αυτά τα σκατόπαιδα και φέρνουν τα πάνω κάτω και δεν κάθονται στ' αυγά τους και οι μικροί να κατηγορούν τους μεγάλους για την αδιαφορία τους.

Πάντα ήταν ο κόσμος ένα καζάνι που βράζει. Χάρη σ' αυτό το βράσιμο, έχουν αλλάξει τόσες φορές τα πράγματα και ο κόσμος προχωράει βήμα βήμα μπροστά. Οι μεγάλοι πάνε στον πάτο του καζανιού σιγά σιγά, όσο περνούν τα χρόνια, εκεί που υπάρχει σχετική ηρεμία, και οι μικροί κάνουν μπουρμπουλήθρες στην επιφάνεια του καζανιού πριν κατακαθίσουν με τη σειρά τους στον πάτο.

Βρήκα ένα τόπο, όπου μπορεί κανείς να μάθει στο περίπου πώς έχουν τα πράγματα σήμερα, στο: http://www.edopolytexneio.org/ Μακάρι να τελειώσουν ομαλά, να γίνουν δεκτές κάποιες διεκδικήσεις, να συνεχίσουν οι μικροί τις σπουδές τους, να καταλάβουν οι μεγάλοι τους μικρούς, κι όταν οι μικροί μεγαλώσουν κι αυτοί με τη σειρά τους και γίνουν μεγάλοι, να μη ξεχνούν τα νιάτα τους. Θέλει λίγη προσπάθεια, αλλά δεν είναι και τόσο δύσκολο πιά!

5 σχόλια:

ONOMATODOSIA είπε...

giname megaloi me skummeno kefali?

Χαρτοπόντικας είπε...

Εγώ έχω να πω ότι μας έχει φτύσει κάποιος θεός γιατί όταν είσαι μικρός έχεις τη δύναμη να θες αλλά δεν καλοξέρεις τι ζητάς ενώ όταν είσαι μεγάλος ξέρεις τι θάθελες αλλά νοιώθεις αδυναμία να το διεκδικήσεις

Rodia είπε...

*** Πού το είδες το "σκυμένο κεφάλι"..???

*** Μετά τα 60 δε νοιώθεις απλώς αδυναμία.. είσαι αδύναμος στ' αλήθεια!

:-)

ONOMATODOSIA είπε...

afou pame ston pato tou kazaniou, rodia.
kammia antistash...apo emas tous ßolemmenous "megalous"

Oneiros είπε...

Πολύ καλά κάνουν κι εξεγείρονται, λόγοι υπάρχουν πολλοί, και άργησαν κιόλας θα έλεγα. Η πρώτη φορά εδώ και καιρό που δίνω respect στη νέα γενιά, κι ελπίζω όχι κι η τελευταία.