Σάββατο, Απριλίου 22, 2006

πώς κρατιέται ξυπνητό το μυαλό

Αρχινά το λοιπόν
ο χορός των λιπών
οβελίας, κρασί, κοκορέτσι

δάκρυ, γέλιο, φυγή
να μικραίνει η πληγή
να μη μείνει αυγό στο κοτέτσι!



________________
Το μυαλό, όταν αμφισβητεί και παραποιεί παίζοντας, κρατιέται ξυπνητό.

5 σχόλια:

A.F.Marx είπε...

Αρχινά το λοιπόν
μη δηλώσεις απών
στο μεγάλο τσιμπούσι, στη μάχη,

κι ας σε παν σηκωτό
το πρωί στο γιατρό
με πρησμένη κοιλιά και στομάχι.

Rodia είπε...

Ρεφρέν 1:
Δώστε μου λίπη λοιπόν να στανιάρω
πιο δυνατός ν' αντικρύσω το Χάρο!

Ρεφρέν 2:
Δώσε μου λίπη, πολλά λιπαρά
πάρε τη λύπη και κάν'τη χαρά!

αερικο είπε...

:-DD Να 'στε καλά να γραφετε χαρουμενα στιχακια
χαμογελα να δινετε σ' ολα τα συννεφακια :-)


Καλή Ανάσταση!

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

Γιορτή της απώλειας. Αυτό είναι για μένα το πάσχα.

Rodia είπε...

*** αερικό μου, γυμνάζω το νου για να παραμένει ευκίνητος! Επίσης ευχούλες:-)

*** padrazo, για μένα έχει πάψει να είναι γιορτή, άσε που δε θυμάμαι να σήμαινε κάτι -από πάντα.
Ναι, μαζευόταν όλη η οικογένεια, κρατούσαμε τα έθιμα, ψήναμε, φορούσαμε τα καλά μας.. αλλά.. απλώς ένιωθα την υποχρέωση να συμβαδίζω με τους άλλους, να μη τους στενοχωρώ, να μη τους πάω κόντρα, να μη χαλώ χατήρια, να χαμογελάω χαζοχαρούμενα, να τσουγκρίζω, κλπ, κλπ.. χωρίς να νοιώθω ο,τιδήποτε διαφορετικό από ό,τι μια άλλη "κοινή" μέρα.. ίσα ίσα, μάλλον κάτι στενάχωρο ένοιωθα που ήμουν υποχρεωμένη να υποκρίνομαι.. επειδή "έτσι πρέπει"..
Το σχόλιό μου αυτό θα μπορούσε να είναι ποστ, αλλά πιο καλά να μένει εδωδά κρυμμένο, μαζί με τα στιχάκια.. να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ τους!..
Καλά να περνάς!:-)