Διάβασα πριν από λίγο στο blog του Darthiir the Abban τη φράση «..ευχαρίστως πετσόκοβα μερικούς από αυτούς που κόβουν τσάμπα και βερεσέ τα σώματα των γυναικών..» αναφερόμενος στους γυναικολόγους που συνιστούν (και επιμένουν για) καισαρική επέμβαση σε γυναίκες εγκύους, και θέλω να καταθέσω τη δική μου εμπειρία:
Πριν από πολλά χρόνια, έγκυος στη μεγάλη μου κόρη, επισκέφτηκα ένα γυναικολόγο άρτι αφιχθέντα εξ Αμερικής, κατά σύσταση φίλου μου γιατρού παθολόγου. Ιατρείο μέγκλα. Μέσα στα φώτα και τα χλιδάτα έπιπλα και τα περιοδικά -για γυναίκες. (παρένθεση: συγχίζομαι με τα σεξιστικά περιοδικά. Τι θα πει "για γυναίκες" ή "για άντρες"; κλείνει η παρένθεση)
Ενώ είχα κλείσει ραντεβού πριν καμμιά βδομάδα, πολυάσχολος γαρ, με δέχτηκε ο γιατρός μετά από μια ώρα περίπου, πάνω που σκεφτόμουν να την κάνω... «Περάστε» μου είπε και, κατά τη διάρκεια της εξέτασης, έβγαζε κάτι περίεργους συριγμούς του τύπου "εχμμ.." "σσσσσ..." "τς τς τς" και του λόγου μου, ξαπλωμένη και αδύναμη όπως ήμουν, έβαζα στο νου μου τα χειρότερα.
Τέλειωσε η εξέταση, ντύθηκα, και καθήσαμε να μιλήσουμε. «Συμβαίνει τίποτα γιατρέ;» ρώτησα και μου απάντησε ότι δεν συμβαίνει κάτι τι το ανησυχητικό πέρα από το ότι υπάρχει ένα ινομύωμα στη μήτρα.. σε μέγεθος καρυδιού.. και όσο θα αναπτύσσεται το έμβρυο θα μεγαλώνει και αυτό.. μέχρι να γεννήσω μπορεί να φτάσει και σε μέγεθος πεπονιού.. και μπορεί να επιφέρει βλάβες στο έμβρυο.. αλλά να μην ανησυχώ επειδή και αυτό το έχει λύσει η επιστήμη με την καισαρική τομή.. και πως η καισαρική τομή κοστίζει τόσο.. αλλά τη δικαιολογούν τα ταμεία.. κλπ κλπ
Βγήκα σκέτο ράκος και γύρισα στο σπίτι με τα πόδια κλαίγοντας με λυγμούς και αναφυλλητά. Ναι, βάδιζα στα πεζοδρόμια εντελώς σα χαμένη. Εφτασα σπίτι, ήμουνα μόνη, το ταίρι μου υπηρετούσε την πατρίδα εκείνο τον καιρό, και έψαχνα να βρω τι θα κάνω. Ευτυχώς, το μυαλό μου παίρνει στροφές και ατάκα κι επί τόπου τηλεφώνησα στο γυναικολόγο της μάνας μου, ένα συμπαθητικό γιατρό μεγάλης ηλικίας -νάναι καλά η ψυχούλα του, μας άφησε χρόνους- που θα με δεχόταν αμέσως.
Ιατρείο σεμνό, με χαμηλό φωτισμό και αναπαυτικές πολυθρόνες, με βιβλία ποίησης και άλλα με αστείες ιστορίες -εκεί πρωτοδιάβασα για το Νόμο του Μέρφυ! Με εξέτασε χωρίς κανένα επιφώνημα και μετά καθήσαμε να μιλήσουμε. «Ολα καλά θα πάνε, μην ανησυχείτε» μου είπε πρώτος, αλλά η προηγούμενη εμπειρία μου δε με άφηνε να ησυχάσω. «Είστε σίγουρος γιατρέ; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα;» τον τσίγκλισα να εκφραστεί ανοιχτά.
Σήμερα που το θυμάμαι, είμαι βέβαιη ότι κάτι θα είχε καταλάβει γιατί απάντησε σε ερώτημα που δεν είχα θέσει: «Ενα μικρό ινομύωμα υπάρχει σαν κουκούτσι από λεμόνι και όσο θα αναπτύσσεται το έμβρυο αυτό θα μικραίνει σιγά σιγά μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς.. δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα»
Ρώτησα πόσο θα κοστίσει και μου είπε το ένα τέταρτο της τιμής του άλλου γιατρού με την καισαρική. Κανονίσαμε να τον επισκέπτομαι κάθε μήνα, μου είπε να προσέχω και να μη σηκώνω βάρη, και έφυγα απο το ιατρείο του ελαφριά σαν πουλάκι! Είχα άδικο;
Την άλλη μέρα τηλεφώνησα στο φίλο μου τον παθολόγο, που μου είχε συστήσει το νέο γιατρό εξ Αμερικής, και του διηγήθηκα τα καθέκαστα. Μου ζήτησε συγγνώμη, δικαιολογήθηκε ότι μια πελάτισσά του τον είχε συστήσει με τα καλύτερα λόγια και με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να ξανασυστήσει πουθενά κάποιον που δε θα γνώριζε και ο ίδιος.
Το πώς γεννήθηκε η μεγάλη μου κόρη είναι... άλλο ανέκδοτο!
Πριν από πολλά χρόνια, έγκυος στη μεγάλη μου κόρη, επισκέφτηκα ένα γυναικολόγο άρτι αφιχθέντα εξ Αμερικής, κατά σύσταση φίλου μου γιατρού παθολόγου. Ιατρείο μέγκλα. Μέσα στα φώτα και τα χλιδάτα έπιπλα και τα περιοδικά -για γυναίκες. (παρένθεση: συγχίζομαι με τα σεξιστικά περιοδικά. Τι θα πει "για γυναίκες" ή "για άντρες"; κλείνει η παρένθεση)
Ενώ είχα κλείσει ραντεβού πριν καμμιά βδομάδα, πολυάσχολος γαρ, με δέχτηκε ο γιατρός μετά από μια ώρα περίπου, πάνω που σκεφτόμουν να την κάνω... «Περάστε» μου είπε και, κατά τη διάρκεια της εξέτασης, έβγαζε κάτι περίεργους συριγμούς του τύπου "εχμμ.." "σσσσσ..." "τς τς τς" και του λόγου μου, ξαπλωμένη και αδύναμη όπως ήμουν, έβαζα στο νου μου τα χειρότερα.
Τέλειωσε η εξέταση, ντύθηκα, και καθήσαμε να μιλήσουμε. «Συμβαίνει τίποτα γιατρέ;» ρώτησα και μου απάντησε ότι δεν συμβαίνει κάτι τι το ανησυχητικό πέρα από το ότι υπάρχει ένα ινομύωμα στη μήτρα.. σε μέγεθος καρυδιού.. και όσο θα αναπτύσσεται το έμβρυο θα μεγαλώνει και αυτό.. μέχρι να γεννήσω μπορεί να φτάσει και σε μέγεθος πεπονιού.. και μπορεί να επιφέρει βλάβες στο έμβρυο.. αλλά να μην ανησυχώ επειδή και αυτό το έχει λύσει η επιστήμη με την καισαρική τομή.. και πως η καισαρική τομή κοστίζει τόσο.. αλλά τη δικαιολογούν τα ταμεία.. κλπ κλπ
Βγήκα σκέτο ράκος και γύρισα στο σπίτι με τα πόδια κλαίγοντας με λυγμούς και αναφυλλητά. Ναι, βάδιζα στα πεζοδρόμια εντελώς σα χαμένη. Εφτασα σπίτι, ήμουνα μόνη, το ταίρι μου υπηρετούσε την πατρίδα εκείνο τον καιρό, και έψαχνα να βρω τι θα κάνω. Ευτυχώς, το μυαλό μου παίρνει στροφές και ατάκα κι επί τόπου τηλεφώνησα στο γυναικολόγο της μάνας μου, ένα συμπαθητικό γιατρό μεγάλης ηλικίας -νάναι καλά η ψυχούλα του, μας άφησε χρόνους- που θα με δεχόταν αμέσως.
Ιατρείο σεμνό, με χαμηλό φωτισμό και αναπαυτικές πολυθρόνες, με βιβλία ποίησης και άλλα με αστείες ιστορίες -εκεί πρωτοδιάβασα για το Νόμο του Μέρφυ! Με εξέτασε χωρίς κανένα επιφώνημα και μετά καθήσαμε να μιλήσουμε. «Ολα καλά θα πάνε, μην ανησυχείτε» μου είπε πρώτος, αλλά η προηγούμενη εμπειρία μου δε με άφηνε να ησυχάσω. «Είστε σίγουρος γιατρέ; Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα;» τον τσίγκλισα να εκφραστεί ανοιχτά.
Σήμερα που το θυμάμαι, είμαι βέβαιη ότι κάτι θα είχε καταλάβει γιατί απάντησε σε ερώτημα που δεν είχα θέσει: «Ενα μικρό ινομύωμα υπάρχει σαν κουκούτσι από λεμόνι και όσο θα αναπτύσσεται το έμβρυο αυτό θα μικραίνει σιγά σιγά μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς.. δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα»
Ρώτησα πόσο θα κοστίσει και μου είπε το ένα τέταρτο της τιμής του άλλου γιατρού με την καισαρική. Κανονίσαμε να τον επισκέπτομαι κάθε μήνα, μου είπε να προσέχω και να μη σηκώνω βάρη, και έφυγα απο το ιατρείο του ελαφριά σαν πουλάκι! Είχα άδικο;
Την άλλη μέρα τηλεφώνησα στο φίλο μου τον παθολόγο, που μου είχε συστήσει το νέο γιατρό εξ Αμερικής, και του διηγήθηκα τα καθέκαστα. Μου ζήτησε συγγνώμη, δικαιολογήθηκε ότι μια πελάτισσά του τον είχε συστήσει με τα καλύτερα λόγια και με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να ξανασυστήσει πουθενά κάποιον που δε θα γνώριζε και ο ίδιος.
Το πώς γεννήθηκε η μεγάλη μου κόρη είναι... άλλο ανέκδοτο!
6 σχόλια:
Επιχείρηση "Κέρδος", μέσον "Ο φόβος", υπόβαθρο "Η σιωπή μας"
Μακάρι όλες οι γυναίκες να μιλούσαν ανοιχτά και να μοιράζοντας μεταξύ τους αυτά τα προβλήματα. Μακάρι σε όλα τα προβλήματά μας να μιλούσαμε ανοιχτά ανταλλάσοντας απόψεις. Όλα θα ήταν καλύτερα.
Άλλωστε, ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός.
Σούπερ ιστοριούλα :]
Να σου πω Ντάρθι.. έχω μοιραστεί αρκετές φορές την ιστορία με γυναίκες.. πρώτη φορά σε μέσο με τόσους αποδέκτες βέβαια.. και δεν κατάφερα να με ακούσει καμμιά. Ολες οι γνωστές, φίλες και συγγενείς (εκτός από τη νύφη μου) υποβλήθηκαν σε καισαρική τομή για διάφορους λόγους. ΜΕΤΑ τη διήγησή μου, αυτό είναι το ένα αστείο. Το άλλο αστείο είναι ότι οι σύζυγοι πείθονται από τον εκάστοτε γιατρό με τη δικαιολογία ότι δε θα υποστεί "ζημιά" το επίμαχο τμήμα του γυναικείου σώματος. Μεγάλη πλάκα κι αυτή, ε! Ακου ζημιά!
:-)
..αλλά, δεν είναι για γέλια..
(η άλλη δικαιολογία είναι ότι πληρώνουν τα ταμεία)
εγώ βασικά έχω συγκλονιστεί με όλα αυτά...(τα δικά σου και του Darth)
καλά έκανες rodia και έγραψες την ιστορία...
Καλημέρα!
:-)
Βρε παιδιά εμένα δεν μου είχε περάσει ποτέ απο το μυαλό ότι έχει φτάσει η κερδοσκοπία μέχρι εκεί!!! Θα τον έπνιγα τον γιατρό αν χωρίς λόγο μου άφηνε μια ωραιότατη ουλή στο σώμα μου!!!!
Γεια σου Αλεπουδίτσα! Καλό είναι να γράφονται αλλά και να... διαβάζονται!;-)
Chrisa, δεν είναι μονάχα η ουλή στο σώμα ξέρεις...
Το ζουμί είναι ότι προωθείται εδώ και χρόνια με βάση κάποια επιστημονικά (??) επιχειρήματα η εφαρμογή της καισαρικής τομής, που λένε ότι:
1. η γυναίκα δεν υφίσταται τους πόνους της γέννας και για τούτο "δένεται" περισσότερο με το παιδί
2. το μωρό δεν υφίσταται τη δυσκολία εξόδου από τη μήτρα και για τούτο γίνεται εξυπνότερο
3. η καισαρική τομή δεν έχει ποσοστό επικινδυνότητας οσο η φυσιολογική γέννα
4. αφήνει απείραχτο τον κόλπο, ώστε να μη χάσει την ικανότητα ηδονής (άντρα και γυναίκας)
..και άλλες "εξηγήσεις" που δε θυμάμαι τώρα..
Ολ' αυτά βρίσκονται στο χώρο του παραμυθιού (γνώμη μου) και εξυπηρετούν μονάχα το σύστημα -γενικά- και τους γιατρούς -ειδικότερα. Επιπλέον, απομυζούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Πέρα απο τα πρακτικά που ανέφερα, δημιουργούν μια κατάσταση φοβική στις γυναίκες, τις αποδιοργανώνουν ψυχικά, τις παγιδεύουν σε ενοχές (κάθε μητέρα θέλει το καλύτερο για το παιδί της) Τα παραπάνω επιχειρήματα, μπορώ να καταρρίψω αμέσως:
1. η γυναίκα υφίσταται τους πόνους μιας εγχείρισης για κάποιες μέρες. Οι πόνοι της γέννας είναι στιγμιαίοι, διαρκούν μόνο όσο διαρκεί το γεγονός. Ασε που μπορεί να βιωθούν και ως υπέρτατη ηδονή.. και ξεχνιούνται σχεδόν αμεσως. Επίσης, στη διάρκεια της γέννας η γυναίκα διατηρεί τις αισθήσεις της και συμμετέχει σε αυτό το θαύμα, ενώ στη καισαρική δεν συμμετέχει, έστω και αν υποβληθεί σε τοπική αναισθησία. Αρα, υπάρχει μεγαλύτερο "δέσιμο" από αυτή τη κοινή εμπειρία μάνας και παιδιού;
2. αυτό μπορεί να ισχύει σε περιπτώσεις όπου υπάρχει δυσκολία συγκεκριμμένη, π.χ. στενή λεκάνη, κλπ, όπου είναι απαραίτητη η καισαρική τομή. Οσο για την εξυπνάδα του παιδιού.. το θεωρώ κακόγουστο αστείο.
3. ο κίνδυνος είναι ο ίδιος τη στιγμή που (φυσιολογική γέννα και καισαρική τομή) συμβαίνουν σε μια νοσοκομειακή μονάδα.
4. αυτό κι αν είναι μύθος! ο κόλπος είναι ένα όργανο με ελαστικότητα και δεν αργεί καθόλου να βρει την προηγούμενη κατάστασή του, για να μην αναφέρω ότι αποκτά ιδιαίτερη "ευαισθησία" μετά την εμπειρία της γέννας.
Ακόμα, τα Ταμεία καλά κάνουν και δικαιολογούν την επέμβαση αυτή, ας μη το κάνουν όμως χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
Αν ρωτήσει ίσως κάποιος τώρα «μια γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της;» θα του δώσω την απαντηση «ναι, φυσικά μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της, αυτό ακριβώς ανέπτυξα παραπάνω: Να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της, χωρίς τη δήθεν επιστημονική παρέμβαση άλλων που την καθοδηγούν σε κατευθυνόμενες αποφάσεις, δημιουργώντας της φοβίες απλώς και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα άνομα συμφέροντα όσων εμπλέκονται στη διαδικασία της γέννησης ενός ανθρώπου».
Δημοσίευση σχολίου