Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2006

SORRY...

Αρκετά με τις συγγνώμες και τις ήπιες εκφράσεις. Ας μη διαφεύγει ο τόπος προορισμού τους. Αρκετά έχουμε μπερδευτεί ως Ε.Ε.
Μεταξύ ανατολής και δύσης... μήπως να μετακομίζαμε στη Ν. Αμερική;
Spi_Der.. περιμένω δράση! :-)

Σκοτώσαμε τη μάνα, το παιδί, τον πατέρα σου, βασανίσαμε και διαφθείραμε τα αδέρφια σου, κάναμε μπάχαλο τη χώρα σου, κατακλέψαμε το έχειν σου, και τώρα ήρθε η ώρα να ζητήσουμε συγγνώμη για να καθαρίσουμε.

SORRY λοιπόν, όχι για όλα τα προηγούμενα, αλλά για το τελευταίο κατόρθωμά μας, το διασυρμό της θρησκείας σου. Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να το εννοήσουμε καλύτερα, μια και είμαστε κι εμείς βαθειά θρησκευόμενα άτομα και ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες του Θεού μας.

4 σχόλια:

Sarasides είπε...

Η αλήθεια είναι πως πιο εύκολα συνεννούμαι με τον Αντναν, τον Παλαιστίνιο φίλο μου, που - αν και αριστερός - τηρεί απαραβίαστα το τυπικό των σουνιτών και τώρα πια διαμένει στη Ναμπλούς, παρά με έναν Έλληνα αντιεξουσιαστή.
Όμως, δεν μπορώ [αν και τους δικαιολογώ] να κατανοήσω τον τρόπο που σκέφτονται και δρουν οι απανταχού ισλαμιστές.
Εδώ και μέρες, τριγυρνώ τα μπλόγκς γράφοντας αντιφατικά σχόλια περί το θέμα [κι όχι περί αυτου] ακριβώς γιατί δεν ξέρω σε ποια πλευρά του Γρανικού να σταθώ, καθώς ο Αλέξανδρος διαβαίνει για να κατατροπώσει τον Μέγα βασιλέα.

Rodia είπε...

Σαν τις ρόδες είμαστε, που κουβαλούν την άμαξα.. και τη στηρίζουν.. και την κατευθύνουν..
Αμα οι ρόδες αρχίσουν να λασκάρουν, αν καθεμιά τους ακολουθήσει δική της πορεία.. νέα και διαφορετική, τότε η άμαξα παπαλα!
Υπάρχει και ο αμαξάς που, για δικούς του λόγους, θέλει την άμαξα μπαταρισμένη και κάθε τόσο ξεσφίγγει τα ρουλεμάν.. Ισως πιστεύει -ανοήτως- ότι θα επιζήσει μετά το κουτρουβάλημα..
Οι ρόδες αντιστέκονται.. αλλά: ΠΟΣΟ ΜΥΑΛΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΡΟΔΕΣ..???..

Rodia είπε...

Αυτό εδώ το έχεις δει;
Δες το και θα σου θυμίσει το φίλο σου..
Εδώ: ένας ορθόδοξος σταλινιστής

Sarasides είπε...

Αν και δε μου θύμισε τον φίλο μου, οφείλω να πω, πως θαυμάζω αυτού του είδους τους ανθρώπους. Ακόμα περισσότερο τους θαυμάζω, όταν σκέφτομαι μια φράση του Φιντέλ:
«Είμαστε σαν τους πρώτους Χριστιανούς μάρτυρες. Μόνο που για μας, η ζωή τελειώνει με τον θάνατο.»
Ο ορθόδοξος Σταλινιστής σου, κατάφερε να εξασφαλίσει και την ελπίδα του Παραδείσου....