Παρασκευή, Φεβρουαρίου 24, 2006

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ (μικρά αποσπάσματα-1)

Εν γένει, τα πράγματα στα οποία η νόησή μας είναι περισσότερο ικανή είναι εκείνα για τα οποία έχουμε τη λιγώτερη επίγνωση. (σελ 44)

«Είμαστε αυτό που προσποιούμαστε ότι είμαστε, γι αυτό πρέπει να προσέχουμε παρα πολύ τι προσποιούμαστε ότι είμαστε.» (σελ. 57) KURT VONNEGUT

«...Η συνείδηση δεν έχει πρόσβαση σ’ αυτά» (σελ. 59) Σχόλιο: Το θέμα των εικόνων (αυτο-εικόνων εδώ) έπεται της ύπαρξης της συνείδησης. Πώς γίνεται να μην έχει πρόσβαση η συνείδηση αφού εκείνη έχει δημιουργήσει τις εικόνες;;

Συνειρμός (σελ. 68): Θυμήθηκα την Νίνα που ταξινομούσε τους ανθρώπους ανάλογα με το μέγεθος του λοβού των αφτιών τους και τους εκτιμούσε ανάλογα. Ηταν πεπεισμένη πως όσοι έχουν μεγάλο λοβό είναι κακοί άνθρωποι!!! (πώς ήρθε ο συνειρμός δεν ξέρω..)

Συνειρμός (σελ. 69): Θυμήθηκα το ταβερνάκι όπου πήγαινα μαζί με την Λένη και το Γιάννη, όταν συναντούσαν εκεί τον πατέρα τους με τη γυναίκα του. Πολύ αργότερα, η Λένη μου είχε πει πως, αν δεν ήμουν μαζί τους, δε θα πήγαιναν ούτε εκείνοι στις συναντήσεις. Η εντύπωσή μου, τότε που συνέβαιναν αυτά, ήταν θετική, δηλαδή ότι υπήρχε συμπάθεια μεταξύ του πατέρα και των παιδιών. Ισως η ένταση αποδυναμωνόταν με τον εξακοντισμό της εκατέρωθεν επάνω σε μένα, που ένοιωθα πολύ καλά, μια και όλοι ασχολούνταν μαζί μου!

Η δουλειά ενός συγγραφέα είναι να χρησιμοποιεί τις λέξεις έτσι όπως τις χρησιμοποιούν οι άλλοι άνθρωποι, όχι να λέει στους άλλους πώς να τις χρησιμοποιούν. (σελ. 108)

Σχόλιο (σελ. 115): Αυτό που λέω «Να βγαίνουμε ΕΞΩ από τα πράγματα» (συνολική θεώρηση προβλημάτων)

Πρέπει να είμαστε αφέντες των λέξεών μας και όχι σκλάβοι τους. (σελ. 125)

...όσα μπορούμε να εκφράσουμε με λέξεις περιορίζονται, σε μεγάλο βαθμό, από τις κοινωνικές διαδικασίες μέσα από τις οποίες μάθαμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις. (σελ. 134)

Οσο πιο βέβαιοι είμαστε ότι μας αρέσει αυτό που κάνουμε, τόσο πληρέστερη είναι η καταστολή που υφίστανται οι υπόλοιπες φιλοδοξίες μας. (σελ. 152)
Σχόλιο: Χμμμ... Ισως και να μην έχει άδικο...

«Ποτέ να μη μιλάς πιο ξεκάθαρα απ’ όσο σκέφτεσαι.» JEREMY BERNSTEIN (σελ. 545) Σχόλιο: Τι είναι πάλι αυτό το «πρέπει»;;

«Ο ειδικός είναι κάποιος που δε χρειάζεται να σκέφτεται. Ο ειδικός γνωρίζει.» FRANK LLOYD WRIGHT (σελ. 224)

Ισως όταν εξασκούμε μια δεξιότητα που ήδη κατέχουμε να θέτουμε σε λειτουργία ένα ιδιαίτερο είδος μάθησης, στην πορεία του οποίου η αρχική διαδικασία εφαρμογής της δεξιότητάς μας αντικαθίσταται ή «υποσκελίζεται» από νέες και απλούστερες διαδικασίες. (σελ. 225)

Η αναδιατύπωση είναι η πιο ισχυρή μέθοδος για να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από ένα φαινομενικό αδιέξοδο. (σελ. 230)

Για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί κάτι, είναι χρήσιμο να ξέρουμε πώς μπορεί να χαλάει. (σελ. 233)

Για να εξέλθουμε από τη νηπιακή ηλικία, πρέπει να θυσιάσουμε τις αναμνήσεις μας, αφού είναι γραμμένες με αρχαίους χαρακτήρες τους οποίους οι κατοπινοί εαυτοί μας δεν είναι πλέον σε θέση να διαβάσουν. (σελ. 253)

Οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι φίλοι και τέλος τα αυτο-ιδανικά μας, μας επιβάλλουν νέους κανόνες για το πώς να χρησιμοποιούμε ό,τι έχει απομείνει από εκείνες τις αρχικές καταστάσεις: μας μαθαίνουν πώς και πότε να αισθανόμαστε και να εκδηλώνουμε την κάθε ένδειξη συναισθήματος. (...) Η ενήλικη νόησή μας έχει ανασυγκροτηθεί τόσο πολλές φορές, ώστε της είναι αδύνατο να θυμάται ή να κατανοεί και πολλά πράγματα από το πώς νοιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά. (σελ. 287)
Σχόλιο: Διαφωνώ!!! Θυμόμαστε και παραθυμόμαστε!!! Ισως να μη ΘΕΛΟΥΜΕ να θυμόμαστε, μιμούμενοι πιθηκίζοντες αυτό που θεωρούμε «ενήλικη συμπεριφορά» (που.. ναι.. το μάθαμε κι αυτό!)

«Ολοι μπορούν να υπερνικήσουν μια θλίψη, εκτός από εκείνον που τη δοκιμάζει.» Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ (σελ. 304) Σχόλιο: ΣΩΣΤΟΣ!!!

__________________________________

ΣΗΜ. Το βιβλίο το διάβασα πριν από 5 χρόνια περίπου και από τότε όλο και του ξαναρίχνω ματιές.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ
του Marvin Minsky
εκδοσεις ΚΑΤΟΠΤΡΟ
Αποσπάσματα απο το βιβλίο
+ σχόλια +
ρητά

(συνεχίζεται)

5 σχόλια:

Λαμπρούκος είπε...

Μαρτύριο το αποσπασματικό του πράγματος, ωραίο όμως το αποτέλεσμα ως συμπύκνωση.

Rodia είπε...

Μαρτύριο, ε;
Μου βγαίνει ένας σαδισμός τελευταίως.. Λές να βάλω υποψηφιότητα για Δήμαρχος;

:-)

Katerina ante portas είπε...

Ναι ναι κυρία rodia μας, να σωθεί και ο κήπος της Ρηγίλλης! (Δεν το βάζω κάτω εγώ, άκουσα ότι η ΕΕ μας είπε πρωτεύουσα του μπετόν!) ;)
Καλημέρα!

Rodia είπε...

Αγαπητή κυρία Κατερίνα μας, τι λέτε;
..και να μείνουν στα συρτάρια τα σχέδια των Διαγωνισμών που ορίζουν επακριβώς τι θα ανεγερθεί στον κήπο της Ρηγίλλης ΚΑΙ στο πάρκο της Ριζάρη;..

Αντιλαμβάνεστε, πιστεύω, ότι ένας Δήμαρχος μένει στην Ιστορία λόγω των έργων του, και έργα θεωρούνται αποκλειστικώς και ΜΟΝΟΝ τα οικοδομικά.

ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΕΓΩ ΘΑ ΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑΡΙΣΩ ΟΛΑ. ΕΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!

:-)

AdHoul είπε...

πολύ όμορφο βιβλίο..

γενικά οι εκδόσεις ΚΑΤΟΠΤΡΟ κάνουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ δουλεία..

συγχαρητήρια λοιπόν & για την επιλογή