Ανέκαθεν του το φυλάγανε του μικρού και αδύναμου Δαυίδ που έριξε κείνη τη πετρίτσα με τη σφεντόνα στο κούτελο του Γολιάθ και τον ξέρανε και μετά έγινε και βασιλιάς το σκατόπαιδο! Ακου εκεί! Πού ξανακούστηκε ο αδύναμος να νικάει το θηρίο! Σήμερα, πλησιάζει να βγει στα φόρα το αποτέλεσμα εργασίας δεκαετιών, να φανεί επιτέλους η αλήθεια: Ο Γολιάθ θα νικήσει αυτή τη φορά κατά κράτος το μικρό, κάτισχνο και πειναλέο Δαυίδ. Αυτό δα μας έλειπε! Κι άμα τύχει καμιά στραβή, η μαμή Λίζα είναι έτοιμη για να βοηθήσει στη γέννα. Κι άν και η μαμή Λίζα τα κάνει μούσκεμα, υπάρχει και η καισαρική τομή. Ποιος είναι ο Καίσαρ; Ε, μη τα θέλουμε και όλα μασημένα, ε
Ο Γολιάθ θα βρει το δίκιο του και θα ησυχάσει επιτέλους η συνείδησή μας απέναντι στα ΑΜΕΑ -Ατομο Με Ειδικές Ανάγκες είναι ο καημένος ο Γολιάθ, μυαλό κουκούτσι. Τι ανάγκες; Καταπίνει πετρέλαιο, το χρυσό μου, και φτύνει μπόμπες, κακό είναι; Αυτά του έμαθε ο νονός του για. Τώρα.. γιατί ο νονός του ο Καίσαρ (άντε, το μαρτύρησα) δεν του παίρνει ένα κουλούρι να ηρεμήσει, αυτό είναι αλλουνού παπά βαγγέλιο. Δεν του χαρίζει κουλούρι επειδή θέλει να τον κάνει ανεξάρτητο άνθρωπο, να μάθει επιτέλους να αυτοεξυπηρετείται, να ωριμάσει.. μέχρι πότε θα τον τρέχει απο πίσω, ε;
Οταν με το καλό ο καημενούλης ο Γολιάθ -το ανεγκέφαλο μπρατσωμένο τέρας με τις δέκα μασέλες- νικήσει το μικροσκοπικό Δαυίδ και τον πατήσει κάτω, τον ισοπεδώσει δηλαδή τόσο που ούτε με βιάγκρα να μην έρχεται στα ίσια του, τότε η Παλαιά Διαθήκη θα βρει την Αλήθεια της και θα διαβάζεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και όλοι θα ζήσουνε καλά κι εμείς καλύτερα. Καληνύχτα σας. Ο τελευταίος Παγκόσμιος Δικαστής να κατεβάσει τα σκουπίδια παρακαλώ.
(ιδέα για σουρεάλ θεατρικό)
5 σχόλια:
Ο Θεός επεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή και οι μικροί λαοί μεγαλουργούν και νικάνε τους ισχυροτέρους. Αυτός είναι μεταφυσικός νόμος.
Ήδη έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στους ινδιάνους αυτόχθονες της αμερικής, στους αρμενίους στις αρχές του αιώνα και μάλλον πάει να εφαρμοστεί στους παλαιστινίους, Λιβανέζους.
+οθεοςειναιμεγαλοςπολυπλολυμεγαλος+
+γιαυτοεμειςειμαστεπολυπολυμικροιγιαυτον+
Ετσι, έτσι είναι κ. funEL. Ο Προφήτης το λέει και το βροντοφωνάζει ξεκάθαρα! Απομαγνητοφωνώ τον Τελευταίο (αλήθεια ή ψέμματα?) Λόγο Του..
+ευλόγησον+
+τοπολυτοκυριελεησοντοβαριεταικιοπαπας+
Είμαι ο επίτιμος πρόεδρος και το μοναδικό μέλος των συλλόγων:
ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΓΟΛΙΑΘ
και
ΟΡΓΑΝΩΣΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΗΡΩΔΗ (ΑΝΤΥΠΑ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ)
Έχουμε βγει στη γύρα προς άγρα νέων θυμ... εεε μελών και είμεθα ευτυχείς ίνα προσχωρήσετε στους κόλπους μας.
Σας αναμένωμεν με ανοικτάς αγκάλας.
Μετά τιμής
Ο Πρόεδρος Η Επιτροπή
+Γ. ΚΟΚΟΡΜΑΝ+
Δε μπόρεσα, δε κρατήθηκα να μη ξαναγράψω πάλι για το "φαινόμενο Γολιάθ". Εκεί, ένα κάτιτίς με τριβέλιζε να ξαναποστάρω και να δώσω τη δική μου εκδοχή πάνω στο τι εγώ φαντάζομαι για το ποιος είναι ποιος.
Η ιστορία που πέρασε σε μένα από το δημοτικό κιόλας, είναι ότι ο Δαβίδ είναι ο μικρός, φτωχός και αδικημένος, που όλοι οι μεγάλοι χρησιμοποιούν τη δύναμη τους για να τον τσακίσουν, αλλά αυτός αντιστέκεται και στο τέλος όχι μόνο αντεπεξέρχεται όλων των δυσκολιών χάρη στο αξιοθαύμαστο πείσμα και επιμονή αλλά καταφέρνει και νικά τον ισχυρότερό του αντίπαλο στα ίσα και παλικαρίσια.
Φανταστείτε το μικρό του σχολείου που είναι και σπασίκλας (κάτι σαν τον Άλεξ ένα πράμα για να είμαστε και επίκαιροι), όπου κάθε μέρα τρώει το φτύσιμο και την ταπείνωση από τα τεκνά και μπόμπους της τάξης με τα γραμμωμένα κορμιά, τις πολλές γκόμενες, την ειρωνεία, την αμάθεια και τη βλακεία εμβολιασμένη μέχρι και στο τελευταίο των κυττάρων τους.
Στο τέλος ο Δαβίδ αηδιασμένος από τις προσβολές δίνει μια φάπα στον αρχιμπόμπο, γεγονός που εν μια νυκτί τον αναβιβάζει σε ήρωα της τάξης του.
Αν η ιστορία ήταν όντως έτσι, εγώ σαν καλός Λουίτζι θα έτρωγα το καπέλο μου και δε θα χρειαζόταν η δική μου παρέμβαση.
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι...
Ο Δαβίδ δεν είναι ο αξιοθαύμαστος ήρως που μόνο με τα ψυχικά αποθέματα θάρρους τα βάζει και νικά τους δυνατότερους εχθρούς του.
Από τότε πήγαινα στις πρώτες τάξεις του σχολειού, ποτέ δεν κατάλαβα σε τι έφταιξε αυτός ο Αβιμέλεχ και ο άλλος ο Ναβουχοδονόσορας εκτός από το φτουσκουλικομερμυγκότρυπα όνομά του. Αυτοί ωραία και καλά καθόντουσαν στα βασίλειά τους, πιστεύανε στους πολλούς θεούς τους (δικαίωμά τους) και εν τέλει δεν ενοχλούσαν κανένα.
Μέχρι που μια ωραία πρωία βλέπουν στα σύνορά τους ένα μάτσο από ετερόκλητους τσελιγκάδες, με τα περίεργα παρουσιαστικά, την ύποπτη συμπεριφορά, τον έναν και μοναδικό "ζηλότυπο" θεό τους, τους τρελούς νόμους "εάν μαδήσει η κεφαλή τινός, φαλακρός εστί" και τις παράλογες απαιτήσεις "κάντε περιτομή ρε!". Ένας από αυτούς τους ερημίτες καραβόσκουρες, ήταν και ο Δαβίδ.
Κάποιοι (π.χ Σηχέμ) υπακούοντας στα κελεύσματα της ανατολίτικης φιλοξενίας όχι μόνο εδέχοντο τους περίεργους αυτούς επισκέπτες, αλλά υιοθετούσαν και τους ηθικούς τους κανόνες που εκτός από τα ...πουλιά τους είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν και τη ζωή τους.
Οι περισσότεροι φυσικό ήταν να τους πουν πολύ ευγενικά "να πάνε να απαυτωθούν", ακόμα και έτσι όμως αυτό δεν έγινε προτού πραγματοποιηθεί κάποια κουμπαριά η οποία στο τέλος στράβωνε γιατί ο κάθε γιδοβοσκός προφήταρος πρώτα πουλούσε την γυναίκα - αδερφή του στον εκάστοτε "ειδωλολάτρη" βασιλιά και μετά το έπαιζε μαινόμενος ταύρος εν υαλοπωλείο "ακούς εκεί να μου φάει τη γυναίκα που εγώ πρώτος του την πάσαρα"...
Στη συνέχεια οι γιδοβοσκοί όταν "ηυξήθειν το σπέρμα τους" δεν περίμεναν να κάνουν κουμπαριές αλλά πήγαιναν ορθά κοφτά στα γειτονικά τους έθνη και τους ζητούσαν να αυτοκτονήσουν για να μην κουράζονται οι ίδιοι να σφάζουν.
Έτσι σε κάποια υποτίθεται μάχη οι κακοί Φιλισταίοι, πήγαν να αντιμετωπίσουν τους καλούς ποιμένες. Οι μεν Φιλισταίοι ήταν σε άμυνα γιατί ο καλός θεός των βουκόλων είχε υποσχεθεί στους καλούς ποιμένες ότι θα τους χάριζε τη γη των πρώτων αφού τους σκότωνε πρώτα για χάρη τους. Οι καλοί βοσκοί πήγαν να πάρουν τη κληρονομιά, αλλά οι Φιλισταίοι βρίσκονταν ακόμη ζωντανοί στη θέση τους, οι αθεόφοβοι!!!
Εκείνη την εποχή ο Δαβίδ ήταν βοηθός τσέλιγκα σε κάποια στρούγκα. Ήταν τάπας σε τέτοιο σημείο όπου ο Νίκος Ρίζος μπροστά του ήτανε όντως "ο Γίγας της Κυψέλης".
Όμως από μικρός είχε ειδικευτεί στο νινζούτσου και τις άλλες επιστήμες, τις οποίες έκλεψε αυτός ο ελληναράς ο Θησέψ, τάχα μου με τα σανδάλια και το σπαθί του πατέρα του κάτω από την πέτρα που δε μπορούσε κανείς να σηκώσει. Αυτά όμως είναι μύθοι, όχι σαν τα εβραϊκά μιτάτα που είναι όλα αυθεντικά και γνήσια.
Στη μάχη εκείνοι οι κακοί Φιλισταίοι ήταν το φαβορί. Ήταν περισσότεροι, καλύτερα εξοπλισμένοι και καλύτερα εκπαιδευμένοι. Οι προβατομπήχτες όμως μόνο αμάχους ξέρανε να σφάζουνε... πως να αντιμετωπίσουν ολόκληρο στρατό;
Για καλή τους τύχη οι κακοί Φιλισταίοι είχαν μια πολύ “σατανική ιδέα”.... αντί να γίνει μάχη και σκοτωθούν χιλιάδες κόσμος γιατί να μη τα βρούνε πολιτισμένα με μια μονομαχία; Ο καλύτερος των Φιλισταίων με τον καλύτερο των ποιμένων. Ο νικητής της μονομαχίας θα κέρδιζε και τη μάχη.
Βρε τι κακοί αυτοί οι Φιλισταίοι ... αιμοδιψείς... αιμοσταγείς και αιμοβόροι... έτσι βρήκαν τον αρχι-κακό -- Γολιάθ τον λέγανε -- που ήταν ένας πραγματικός γίγαντας.
Οι βουκόλοι κλάσανε μέντες. Ποιον θα βρουν να τα βάλει μαζί του; Στους δηλητηριασμένους (ή ακρωτηριασμένους λόγω περιτομής) αμάχους ήταν οι τσάμπα μάγκες αλλά εδώ τι γίνεται;;; Και ο καλός ένας και μοναδικός Θεός τους δεν ήταν πλέον εκεί για να τους βοηθήσει στέλνοντας αγγέλους να σφάζουν παιδάκια όπως στην Αίγυπτο.
Τότε θυμηθήκανε τον 1 και 10 με τα χέρια στην ανάταση. Ήτανε ο μόνος που ήξερε καράτε-βαράτε. Του είπανε για ιδανικά, του είπανε για πατρίδα, του είπανε για τον λαό... τίποτα. Σιγά μη πήγαινε το μινγκ να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Τελικά ο Σαούλ, ο βασιλιάς των εκδορέων, του έταξε λαγούς με πετραχήλια, μέχρι και την κόρη του τη μονάκριβη. Μόλις άκουσε το θόρυβο γκλιν γκλιν από τα γκαφρά να πέφτουν και είδε και την καραγκομενάρα με τα εφτά πέπλα ο νάνος δέχθηκε. Όχι πνευματοκρατία, ιδανικά και αηδίες. Πήγανε να του φορέσουν και πανοπλία αλλά που να περπατήσει η μισοριξιά. "Άσε δεν μου κάνουν αυτά". Και έτσι πήρε την γκλίτσα, τον ποιμενικό σάκο του, τη σφεντόνα που κυνηγούσε τα τσιμπογιάννια και μερικές πέτρες.
Εντωμεταξύ, ο κακός Γολιάθ περίμενε για μέρες... Είχαν φτάσει τα μούσια του ως τα γόνατα. Περίμενε κάτω από τον καυτό ήλιο να δει κάποιον στα μέτρα του. Μάταια...
Εν τω μεταξύ το στούμπο τον πηγαίνανε σπρώχνοντας.... τελικά βγαίνει στο χώρο της μονομαχίας. Το κείμενο αναφέρει ότι ο Γολιάθ τον αντιλαμβάνεται, λέει και τα γνωστά λόγια που λένε όλοι οι κακοί σαν να είναι σενάριο από ταινία του χόλυγουντ "χα χα θα σε κάνω μια χαψιά νανάκι κτλ", και του επιτίθεται με το σπαθί του. Ο Δαβίδ κάτι λέει σαν προσευχή για τον ένα και μοναδικό θεό του σε στυλ "Πίκατσου διαλέγω εσένα" βγάζει τη σφεντόνα σημαδεύει τον Γολιάθ και τον πετυχαίνει στο δόξα πατρί, νταν, με μια κοτρόνα και τον αφήνει αναίσθητο, κοινώς σέκο. Στη συνέχεια αρπάζει (δανείζεται έπ’ αόριστον) το σπαθί του Γολιάθ και τον σκοτώνει.
Σύμφωνα με το πρακτικό της μονομαχίας, οι κακοί Φιλισταίοι έπρεπε να υποχωρήσουν ηττημένοι μεν αλλά ζωντανοί δε από το πεδίον της μάχης, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη αφού οι καραβοσκοί πήραν τα πάνω τους και επιτέθηκαν στους εμβρόντητους Φιλισταίους, οι οποίοι δεν παρουσίασαν καμία αντίσταση και κατεσφάγησαν.
Προσωπικά, πολύ αμφιβάλλω αν ο Γολιάθ είχε πραγματικά το χρόνο να δει τον Δαβίδ. Πισώπλατα και εντελώς στα μουλωχτά ο κοντοστούπης έριξε τη μοιραία πέτρα που βρήκε τον Γολιάθ στο μέτωπο και ταυτόχρονα, οι ερημίτες καμηλιέρηδες έκαναν το ντου στους ανυποψίαστους Φιλισταίους.
Αλλά και αν δεχτούμε ότι το βιβλικό κείμενο είναι 100% ακριβές, αυτή η μονομαχία αλά εβραϊκά ούτε είχε κανένα στοιχείο ηρωισμού από μέρους του Δαβίδ, ούτε ήταν καν μονομαχία. Ο μικρούλης Δαβίδ, δεν ήταν ο αδικημένος, αλλά ο αδικητής πειναλέος, λιμασμένος, αγροίκος, που σαν το όρνιο ρημάζει την ιδιοκτησία των έκπληκτων νομιμοφρόνων κατόχων της, δίχως αυτοί να μπορούν να αντιδράσουν παρά το γεγονός ότι και δίκαιο έχουν και περισσότεροι είναι.
Όταν ακούω π.χ. αυτό το "η μικρά πλην έντιμος Ελλάς ωσάν τον Δαβίδ κατανίκησε τον Γολιάθ (Ιταλία)". Με πιάνουν τα διαόλια μου. Αναλογικά μεν εμείς ήμασταν σε μειονεκτική θέση, αλλά πολεμήσαμε τους Ιταλούς σώμα με σώμα και όχι βάζοντας νταήδες τα αμερικανάκια για να "καθαρίσουν για πάρτη μας". Όχι μόνο αυτό αλλά εμείς κάναμε πλάτες στους Άγγλους τότε, και όχι οι Άγγλοι σε μας.
Η ιστορία αδίκησε το Γολιάθ και το λαό του. Παρά το γεγονός ότι ακόμα και στο βιβλικό κείμενο δε φαίνεται να έχουν κάνει κάτι μεμπτό. Το βιβλικό κείμενο όμως συνέχεια επαναλαμβάνει ότι ήταν "ασεβείς έναντι του Κυρίου". Τώρα το τι θέλει να πει το ποιητή με αυτό, αφήνω σε εσάς να κρίνετε.
Ο ηρωικός λαός της Παλαιστίνης πάντα κατά την γνώμη μου ΔΕΝ είναι ο μικρός και ασήμαντος, αλλά γενναίος Δαβίδ. Ήταν αυτός που ήταν πάντα. Ο γίγαντας Γολιάθ (ασχέτως αν τώρα είναι αδύναμος στρατιωτικά και πολιτικά) με την εσωτερική δύναμη, την ψυχή και το σθένος που είχε πάντα. Αλλά και με αυτήν την αγαθότητα να περιμένει αγέρωχος και όρθιος τις πέτρες να έρθουν στο μέτωπό του.
Από την άλλη ο αντίπαλος δεν είναι ο Γολιάθ, άσχετα αν είναι εξοπλιστικά δυνατότερος και μεγαλύτερος. Στη πραγματικότητα αυτός είναι ο αιώνιος Δαβίδ που καλυμμένος πίσω από τη διεθνή κοινότητα πετά τις πετρούλες του ανενόχλητος στις κασίδες των αμάχων και του "πολιτισμένου" κόσμου.
Η ιστορία της Π.Δ. δεν ξαναγράφεται σωστά. Είναι ήδη γραμμένη από τότε που ο πρώτος καραβοσκός γραφέας αποφάσισε να σηκώσει την πένα του για να τη γράψει.
Στο παράδειγμα του σχολείου λοιπόν φανταστείτε τον Δαβίδ σαν αυτόν τον τσιχλαρίδα, χαφιεδάκο του δασκάλου ή του Διευθυντή που περνάει τα μαθήματα στη λούφα από τα σκονάκια, που είναι κολλητός με τον αρχιμπόμπο και τον καθοδηγεί στο ποιο πρωτάκι θα δείρει. Είναι αυτός που όλοι μισούν και αγνοούν και αυτός επιμένει να τους τσιγκλάει περιπαίζοντας και κοροϊδεύοντας τους, αφού ξέρει ότι έχει “προστασία”. Και όταν έρθει η στιγμή που κάποιος θα αντιδράσει, αυτός θα κρυφτεί κάτω από τα σκέλια του αρχιμπόμπου της τάξης, ή θα πάει στο Λυκειάρχη να τον καταδώσει "ουάααα! αυτό το παλιόπαιδο με κτύπησε".
Θα 'ρθει κάποτε καιρός που αυτό το όνομα Γολιάθ θα αποκατασταθεί σαν συνώνυμο του εθνικού ήρωα, και ο Δαβίδ θα ριχτεί στο έρεβος της τιποτένιας ανυπαρξίας του.
Μετά τιμής,
+ΚΟΚΟΡΜΑΝ+
Αγαπητέ κ. Κόκορμαν, μένω κατάπληκτη με την ανάλυσή σας! Μακάρι να μπορούσα να πάρω πίσω το ποστ χωρίς να χαθεί το υπέροχον σχόλιον...
Γιατί δεν γράφετε/ποστάρετε με τον πηγαίο τρόπο σας και ανατρέχετε σε άλλες πηγές εκτός της ανπαίχταμπλ δημιουργικής και ανατρεπτικής φαντασίας σας;
Διακρίνω ικανότητα αντιλήψεως των γραφών πολυπλεύρως και με εξαίρετον γλαφυρότητα εκφραζομένην...
ΕΥΓΕ και Υποκλίνομαι:-)
+παντα+τέτοια+και+καλύτερα+
Δημοσίευση σχολίου