Ναι, αυτή η νταρντάνα με τα χαλιά με εμπνέει! Βγαίνει τις νύχτες και διώχνει τους βρυκόλακες με το αστραφτερό της χαμόγελο, που σπρώχνει τα ψηλά ζυγωματικά της ακόμα ψηλότερα. Αν ήμουν άντρας, σίγουρα θα έπεφτα στα πόδια της.
Αχ! τα πόδια της! Αυτά τα στρουμπουλά πόδια που ξεπρόβαλλαν σήμερα από το ψαράδικο μπλουτζίν της κοντεύουν να με κάνουν να αλλάξω φύλο! Σαν φραντζολάκι είναι ολόκληρη αυτή η γυναίκα, έτοιμη για φάγωμα. Τη βλέπω και, πεινασμένη να μην είμαι, μού 'ρχεται να τσιμπήσω τις γωνίες!
Η φωνή της κραυγάζει ασταμάτητα, εξάροντας την πραμάτεια της, τα υπέροχα χαλιά της, που, και χάλια να είναι, τα παρουσιάζει όλα ανεξαιρέτως σαν αριστουργήματα. Φτιάχνει καινούργια χρώματα, επινοεί λέξεις, συνομιλεί ταυτόχρονα με τους υπαλλήλους της, αναδύει ζωντάνια παράλληλα με σεμνότητα και αυτογνωσία. Η εικόνα της ευτυχίας και της χαράς της ζωής προσωποποιημένη!
Τη φαντάζομαι να φοράει τη μπούρκα της πατόκορφα και να τρέχει στα πέρατα της Ασίας, σε χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, ανάμεσα σε μπόμπες που πέφτουν και σε απαγορεύσεις κυκλοφορίας γυναικών... Ολ' αυτά για να ψωνίσει τα όμορφα χαλιά της.
Τη βλέπω στα βίντεο να διαλέγει χαλιά μισοκουκουλωμένη, να σηκώνει τις άκρες τους, να ψάχνει, να μιλάει με πέρσες, πακιστανούς, αφγανούς, άραβες. Βλέπω τα παχουλά χεράκια της να κινούνται στροβιλιστά δείχνοντας τα σχέδια των χαλιών, ακολουθώντας την πορεία της περιγραφής των παράξενων χρωμάτων. Βλέπω το βλέμμα το ναζιάρικα επιθετικό, αυτό το βλέμμα της χαράς στο οποίο δύσκολα αρνείται κανείς ο,τιδήποτε.
Ολόκληρο το κορμί της πάλλεται κινούμενο εμπρός-πίσω, δεξιά-αριστερά, χορεύοντας στο ρυθμό του χορού των πωλήσεων. Αγαπάει η γυναίκα τη δουλειά της, νιώθει ευγνωμοσύνη που έχει την ευκαιρία να κάνει μια δουλειά που της αρέσει, δηλώνει ευγνωμοσύνη προς τους πελάτες της και το δείχνει!
Μου αρέσει πολύ η κυρία Δέσποινα Μιραράκη και δηλώνω θαυμάστριά της. Θαυμάζω την υγεία της, τη χαρά, τον αυθορμητισμό της, τη διάθεση για ζωή που εκπέμπει, όλο αυτό το γυναικείο πληθυσμό που κρύβει μέσα της. Ενσωματώνει τη γυναίκα-μητέρα, τη γυναίκα-θεά, τη γυναίκα-φίλη, τη γυναίκα-δότη-ανθρωπιάς, τη γυναίκα σε όλες τις διαστάσεις. Μπράβο σου Δέσποινα! Η εικόνα σου είναι μαγευτική!
Μετά το τέλος Αυγούστου, η κυρία Δέσποινα Μιραράκη, η γυναίκα που έστησε από το τίποτε μια επιχείρηση που σήμερα ανθεί, θα πάει να διαλέξει χαλιά στη χώρα της Περσίας -κατά σημερινή δήλωσή της. Καλό ταξίδι να έχει και καλές αγορές να κάνει...
1 σχόλιο:
Tην είδα και εγώ την ζουμπουρλού! Μου φαίνεται ότι έπαιζε με το φακό, ήξερε ότι όλοι κυττάνε το "ψαράδικο"!
Δημοσίευση σχολίου