Φτάσανε αθόρυβα, δεν άκουσα σειρήνες. Βγήκα να ποτίσω και τα είδα. Είναι και καμιά δεκαριά αστυνομικοί στην πλατεία και μερικοί άλλοι, γείτονες φαίνονται επειδή είναι προχειροντυμένοι. Σορτσάκια και φανέλες. Ψάχνουν με φακούς στους θάμνους. Τα φώτα της πλατείας ανοιχτά. Το περίπτερο κλειστό. Αραγε να ήταν και νωρίτερα κλειστό; Κρίμα που δεν κοίταξα. Θα την αράξω στο μπαλκόνι ώσπου να φύγουν. Ισως κατεβάσω και μια σακούλα σκουπίδια μήπως μάθω κάτι. Θα προτιμούσα να μην ήταν πυροβολισμοί. Να μη μάθω ποτέ πώς ηχεί ένα όπλο.
Ο,τι ξαφνιάζει ευχάριστα ή δυσάρεστα. Ο,τι δεν ξαφνιάζει καθόλου. Ο,τι έχω σκεφτεί ή χρειάζεται να το σημειώσω για να το ξανασκεφτώ. Ο,τι συμβαίνει γύρω ή μέσα ή πέρα. Πέρα βρέχει, μέσα βρέχει, έξω βρέχει και ήλιος πουθενά ή κάνω λάθος? Μπορεί, όλα είναι πιθανά.
Παρασκευή, Ιουλίου 21, 2006
Ωρα 03:40 π.μ. Δυο περιπολικά στην πλατεία
Φτάσανε αθόρυβα, δεν άκουσα σειρήνες. Βγήκα να ποτίσω και τα είδα. Είναι και καμιά δεκαριά αστυνομικοί στην πλατεία και μερικοί άλλοι, γείτονες φαίνονται επειδή είναι προχειροντυμένοι. Σορτσάκια και φανέλες. Ψάχνουν με φακούς στους θάμνους. Τα φώτα της πλατείας ανοιχτά. Το περίπτερο κλειστό. Αραγε να ήταν και νωρίτερα κλειστό; Κρίμα που δεν κοίταξα. Θα την αράξω στο μπαλκόνι ώσπου να φύγουν. Ισως κατεβάσω και μια σακούλα σκουπίδια μήπως μάθω κάτι. Θα προτιμούσα να μην ήταν πυροβολισμοί. Να μη μάθω ποτέ πώς ηχεί ένα όπλο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Πολύ κινητικότητα στη γειτονιά....
Αναμένουμε αναλυτικό ρεπορτάζ και ει δυνατόν αναίμακτο....
Δημοσίευση σχολίου