Down on the street... There is no wall...

στο δρόμο δεν υπάρχουν τοίχοι




στο δρόμο δεν υπάρχουν τείχη




στο δρόμο δεν υπάρχει τύχη




στο δρόμο υπάρχουν κάγκελα




στο δρόμο το κοπάδι όταν μπει
να φύγει να ξεφύγει δε μπορεί
ντουβάρι του τσοπάνη τα μυαλά
τη γκλίτσα τη χειρίζεται καλά
τα πρόβατα οδηγάει στη σφαγή
χασάπηδες ορίζουνε τη γη




η τύχη διαγραμμένη από καιρό
το ποιος θα μπαινοβγαίνει στο χορό
γραμμένο στ' ανεξίτηλα τεφτέρια:
χωρίς λεφτά δεν σου ταιριάζουνε τ' αστέρια

Δέκα μικρά ερωτηματικά:
1. Γιατί οι δρόμοι της Αθήνας (και άλλων μεγάλων πόλεων) γέμισαν κάγκελα;
2. Τόση πρεμούρα για την προστασία των πεζών;
3. Είχαν οι Δήμαρχοι σιδερά κολλητό παλιό συμμαθητή ή αυτές οι πόλεις είχαν -εντελώς συμπτωματικά- Πανεπιστήμια;
4. Γιατί οι διάφορες διατάξεις (για μετεγγραφές, διδακτορικά, φοιτητικές εστίες, κλπ) λειτουργούν ρολόϊ μονάχα για παιδιά επιτηδείων;
5. Αληθεύει το οτι ενώ περιμένουν στην ουρά 12 χρόνια για την ειδικότητα χειρουργού τελειωμένοι γιατροί, μια νηπιαγωγός 2ετούς φοίτησης σε σχολή διπλανής χώρας τα κατάφερε να χειρουργήσει ΠΡΙΝ ακόμα τελειώσει το διδακτορικό της;
6. Αν αληθεύει, πόσο μεγάλο ταλέντο στη χειρουργική διαθέτει η νηπιαγωγός;
7. Πόσο μεγάλο ταλέντο στο άνοιγμα παραθύρων και στις υποκλίσεις έχει γνωστός βουλευτής που μετέγραψε το παιδί του και του άλλαξε και σχολή μάλιστα;
8. Με τι αμείφθηκε το ταλέντο του βουλευτή αυτού;
9. Μήπως έγινε υφυπουργός;
10. Μήπως είμαι τόσο πολύ βλάκας τελικά;

Απαντήσεις που τολμώ να δώσω:
1,2,3. Ο τίτλος του Καγκελάριου ηχεί μεγαλοπρεπέστερα από τον τίτλο του Δημάρχου.
4,5,6. Και σιγά την εγχείριση πια! Ενα λιπωματάκι αφαίρεσε, πράγμα που το κάνει και η γάτα μου!
7.8.9. Εδώ χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο (που δεν υπάρχει -νομίζετε;- στους δρόμους) και απαντώ με ρητορικά ερωτήματα: Γιατί ρε πατέρα μού 'δωσες αυτες τις κωλοαρχές; ε; Γιατί με δίδαξες περηφάνεια και αλληλεγγύη; ε; Γιατί; Και γιατί σε άκουσα; ε;