Αναχωρώ για το χωριό μου!

Γιατί ΟΛΑ στο κέντρο της Αθήνας;
Πολιτισμός δεν είναι ΚΑΙ η ανάσα μας;
Γιατί ΤΟΣΑ γκαράζ;
Αντί να αποθαρρύνεται η εισροή των αυτοκινήτων στο κέντρο, τώρα μάλιστα που με το ΜΕΤΡΟ αναβαθμίστηκε το συγκοινωνιακό, ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΑΙ ο πολίτης ΙΧής να αλωνίζει.
Παράνοια; Φταίω μετά που βγάζω τον άγριο απο μέσα μου; Τον καλό, τον αγνό άγριο, να εξηγούμαι, αυτόν που μακάρι να βρίσκαμε όλοι...

Περί Πάρκου Ριζάρη, κλπ

**Τα κτίρια της σχολής Ριζάρη γκρεμίστηκαν σε μια νύχτα πάνω σε κάποια πολιτική αναμπουμπούλα. Σε κάθε πολιτική αναμπουμπούλα γκρεμίζονται κι απο μερικά διατηρητέα κτίρια και χτίζονται κι απο μερικά πάρκα ή σκάβονται κι απο μερικες τρύπες στη θέση κάποιων οικοπέδων.
**Το οικόπεδο Ριζάρη έμεινε κάμποσα χρονάκια στην ησυχία του, να ανθίζει με αγριολούλουδα και αγριόχορτα κάθε άνοιξη και να κάνει ο κάτοικος της περιοχής εκεί Πρωτομαγιά αντί να τρέχει στα κατσάβραχα -υπάρχουν και πτωχοί στο Κολονάκι, οι πλούσιοι έχουν μετακομίσει στας Εκάλας.
**Στο οικόπεδο αυτό προκηρύχτηκε διαγωνισμός αρχιτεκτονικός για Οπερα, Χορόδραμα, και άλλα πολιτιστικά δρώμενα, πολύ ΠΡΙΝ γίνει το Μέγαρο -όλα στο κέντρο της Αθήνας. Το οικόπεδο Ριζάρη γλίτωσε το χτίσιμο, παρ' όλο που ο διαγωνισμός κερδήθηκε και αποζημιώθηκε το γραφείο μελετών που διακρίθηκε.
**Λίγα χρόνια αργότερα, σε σχέδιο αρχιτεκτόνισσας του ΥΠΕΧΩΔΕ έγινε η ανάπλαση, αν και ήταν γνωστό ότι εκεί θα γινόταν σταθμός του ΜΕΤΡΟ. Το χάρηκαν οι περίοικοι αυτό το όμορφο παρκάκι για αρκετά χρόνια.
**Ολο αυτό τον καιρό, ο σύλλογος ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ αγωνίζεται για διάφορα στην περιοχή, ένα απο αυτα και το πάρκο της Ριζάρη. Στην υπόθεση του πάρκου της ΕΣΑ και του υπαίθριου θεάτρου πίσω απο το Μέγαρο, έχασε: Εγινε το γκαράζ που εξαφάνισε υψηλή χλωρίδα και θέατρο -φύτεψαν χορτάρι απο πάνω του, ε και;
**Το υπόγειο γκαράζ στο παρκάκι του Ευαγγελισμού το κρατάει με τα δόντια να μη ξεπεταχτεί, ο σύλλογος κάθε τόσο οργανώνει μαζώξεις αλλά πολλοί μετακόμισαν απο εκεί, άλλοι πέθαναν, και τα νοσοκομεία θέλουν ασθενείς και όχι υγιείς.
**Εχασε και το σταθμό του ΜΕΤΡΟ, αλλά εκεί δεν είχε και πολλά όπλα να πολεμήσει. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης το κέρδισε προς το παρόν.
**Το πολιτιστικό συγκρότημα Οπερας, μπαλέτου, κλπ, βρίσκεται στα σκαριά -κατι ακούω τελευταία, αναζωπυρωνεται το μένος των οπερετιστών για Μέγαρο. Δεν έχω κάτι εναντίον της Οπερας, προτιμώ όμως λίγη ανάσα στο ύπαιθρο απο τη κάπνα του φουαγέ.
**Το Μέγαρο θα μπορουσε να καλύψει και τις ανάγκες της Οπερας και του μπαλέτου, μας έφαγε όμως η οικονομία. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο αμαρτωλό παραμύθι με πολλούς μάγους.
**Πολεμήστε, πολεμήστε, ο επιμένων νικά, στο τέλος θα δούμε τίνος η επιμονή είναι ισχυρότερη. Ποιος είπε ότι το κράτος είμαστε εμείς; Να του πείτε πως κάνει λάθος. Κράτος δεν υπάρχει, όταν η ανάσα του ενός είναι τροφή για τον άλλο.

ΣΗΜ.1. Ξέρεις πόσες φορές στηθήκαμε μπροστά στις μπουλντόζες; Αλλά, μπορείς να ζεις μια ζωή μπροστά σε μια μπουλντόζα; Χρειάζεται και να ταΐσεις τα παιδιά, λίγο να φας, να κοιμηθείς, να πλυθείς, να πας και προς νερού...
ΣΗΜ.2. Ξέρεις τι είπε ο Τσαρούχης; Οτι «μεγάλος ευεργέτης θα είναι απο τώρα (δεκαετία του '60;) και στο εξής εκείνος που θα γκρεμίζει ένα κτίριο για να το κάνει πάρκο και όχι αυτός που θα χτίζει ένα κτίριο»

ΠΟΡΙΣΜΑ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ

Υ.Γ.1. Βαρέθηκα να παίζω το Δον Κιχώτη. Αλλο έργο: Να σκάσουν οι αθηναίοι(!!!) ή να κάνουν πάρκα στις ταράτσες. Εγώ αναχωρώ για το χωριό μου.
Υ.Γ.2. Καλό κουράγιο!!!:-)

Μετά απο το διάβασμα των σελίδων: arkoudos και katerina

--------------------------------

Τετάρτη, Νοέμβριος 30, 2005

Ο θάνατός σου, ζωή μου


Χτες πέθανε ένας βουλευτής, αδιάφορο ποιού κόμματος. Θρήνος στο σπίτι του για το χαμό του, χαράς ευαγγέλια στο σπίτι του διαδόχου του. Ετσι είναι, πιόνια είμαστε, αλλά ούτε καν να κρατιούνται τα προσχήματα; Πόσος φθόνος υπάρχει; Και καλά εδώ, στην περίπτωση δεν έβαλε κανείς ανταγωνιστής το χεράκι του. Το συνηθισμένο είναι να θάβει (μεταφορικά ή στην πράξη αδιάφορο) ο ένας τον άλλο.
Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, όποιος κι αν είσαι, μακαρίτη βουλευτή.

posted by Rodia @ 11/30/2005 11:09:00 πμ

0 Comments: