1. Οικειότητα που αναπτύσσεται (διαχείριση - μέλη)
- Οικογενειακή ατμόσφαιρα με όλα τα αρνητικά σημεία ΚΥΡΙΩΣ, δλδ ανταγωνισμό μεταξύ των μελών για πλησίασμα και το "κέρδισμα" της προσοχής του admin.
- Τοποθέτηση του admin σε θέση συγγενή με τη θέση της "μητέρας" στο σάϊτ, αναζήτηση σε αυτόν ενός ρόλου όχι απλά "διευθυντικού" ή "κατευθυντήριου", αλλά ρόλου "στοργικού" ή και "απορριπτικού" συχνότατα, τον οποίο (ρόλο) τα μέλη ΘΕΛΟΥΝ να σέβονται.
- Κατεπέκταση, έχουν ανάγκη κάποιον άλλο "ανώτερο" και "αποδεκτό" από όλους να αποφασίζει για λογαριασμό τους και να τους καθοδηγεί. Ως εκτούτου, ο admin "απαγορεύεται" να συμμετέχει ισότιμα στα δρώμενα ενός κόμβου και "πρέπει" να είναι απομονωμένος στη θέση του "κριτή".
- Το έργο του δεν είναι αποδεκτό εύκολα ή το αποδέχονται με δυσφορία, διαφωνούν με αυτό (και όχι μόνο με το έργο αλλά και με τη συχνότητα εμφάνισης έργων του admin, έστω και αν είναι πολύ αραιότερη απο άλλων δημιουργών) το κατακρίνουν ή το λιβανίζουν, συνήθως μέσος δρόμος δεν υπάρχει, η συζήτηση "φρακάρει" ή/και παγώνει ή γίνεται προκλητική, φτάνει στα άκρα για να προκαλέσει, λες και ελέγχουν διαρκώς την αντοχή του admin, σαν να ελέγχουν την αντοχή (και ανοχή) μιας μητέρας (ή γονιού γενικότερα) στις παρεκτροπές ή ατασθαλίες του παιδιού. Το κάθε μέλος μιας κοινότητας βάζει, ηθελημένα ή όχι, τον εαυτό του στη θέση του παιδιού. Το σημείο αυτό χρειάζεται περισσότερη ανάλυση -θα προσπαθήσω αργότερα να το εξηγήσω καλύτερα.
- Θα μπορούσα να παραλληλίσω τον admin με τη "μάνα του λόχου" και τα μέλη με τα φαντάρια, αν μπορούσε να αναπτυχτεί οικειότητα σε ένα κόμβο που θα έμοιαζε με το στρατό. Στο στρατό όμως δεν τολμάει κανείς να αντιταχτεί στον "ανώτερο" και ο υπεράνω δε δείχνει καμμιά ανεκτικότητα, ούτε διστάζει να αποβάλλει τον ταραξία. Οπότε... ο παραλληλισμός δεν ευσταθεί.
* Με δυο λόγια, η θέση του διαχειριστή μιας κοινότητας είναι παρεξηγημένη επειδή ακριβώς μεταφέρεται εικονικά σε οικογενειακό περιβάλλον.
* Οπότε, ο admin πρέπει να μένει μακρυά απο τη ροή των δρώμενων του σάϊτ για να μην εμπλακεί στα συναισθηματικά παιχνίδια των μελών - δημιουργών.
* Αυτό είναι περισσότερο παγίδα για τα μέλη, που σχηματίζουν μια εικόνα του διαχειριστή ως "παντογνώστη" και "υπεράνω" και όχι τόσο για τον ίδιο τον admin, όταν φυσικά γνωρίζει τον ακριβή ρόλο και τη θέση του και έχει διαλέξει την αποστασιοποίηση μετά λόγου γνώσεως.
- Οικογενειακή ατμόσφαιρα με όλα τα αρνητικά σημεία ΚΥΡΙΩΣ, δλδ ανταγωνισμό μεταξύ των μελών για πλησίασμα και το "κέρδισμα" της προσοχής του admin.
- Τοποθέτηση του admin σε θέση συγγενή με τη θέση της "μητέρας" στο σάϊτ, αναζήτηση σε αυτόν ενός ρόλου όχι απλά "διευθυντικού" ή "κατευθυντήριου", αλλά ρόλου "στοργικού" ή και "απορριπτικού" συχνότατα, τον οποίο (ρόλο) τα μέλη ΘΕΛΟΥΝ να σέβονται.
- Κατεπέκταση, έχουν ανάγκη κάποιον άλλο "ανώτερο" και "αποδεκτό" από όλους να αποφασίζει για λογαριασμό τους και να τους καθοδηγεί. Ως εκτούτου, ο admin "απαγορεύεται" να συμμετέχει ισότιμα στα δρώμενα ενός κόμβου και "πρέπει" να είναι απομονωμένος στη θέση του "κριτή".
- Το έργο του δεν είναι αποδεκτό εύκολα ή το αποδέχονται με δυσφορία, διαφωνούν με αυτό (και όχι μόνο με το έργο αλλά και με τη συχνότητα εμφάνισης έργων του admin, έστω και αν είναι πολύ αραιότερη απο άλλων δημιουργών) το κατακρίνουν ή το λιβανίζουν, συνήθως μέσος δρόμος δεν υπάρχει, η συζήτηση "φρακάρει" ή/και παγώνει ή γίνεται προκλητική, φτάνει στα άκρα για να προκαλέσει, λες και ελέγχουν διαρκώς την αντοχή του admin, σαν να ελέγχουν την αντοχή (και ανοχή) μιας μητέρας (ή γονιού γενικότερα) στις παρεκτροπές ή ατασθαλίες του παιδιού. Το κάθε μέλος μιας κοινότητας βάζει, ηθελημένα ή όχι, τον εαυτό του στη θέση του παιδιού. Το σημείο αυτό χρειάζεται περισσότερη ανάλυση -θα προσπαθήσω αργότερα να το εξηγήσω καλύτερα.
- Θα μπορούσα να παραλληλίσω τον admin με τη "μάνα του λόχου" και τα μέλη με τα φαντάρια, αν μπορούσε να αναπτυχτεί οικειότητα σε ένα κόμβο που θα έμοιαζε με το στρατό. Στο στρατό όμως δεν τολμάει κανείς να αντιταχτεί στον "ανώτερο" και ο υπεράνω δε δείχνει καμμιά ανεκτικότητα, ούτε διστάζει να αποβάλλει τον ταραξία. Οπότε... ο παραλληλισμός δεν ευσταθεί.
* Με δυο λόγια, η θέση του διαχειριστή μιας κοινότητας είναι παρεξηγημένη επειδή ακριβώς μεταφέρεται εικονικά σε οικογενειακό περιβάλλον.
* Οπότε, ο admin πρέπει να μένει μακρυά απο τη ροή των δρώμενων του σάϊτ για να μην εμπλακεί στα συναισθηματικά παιχνίδια των μελών - δημιουργών.
* Αυτό είναι περισσότερο παγίδα για τα μέλη, που σχηματίζουν μια εικόνα του διαχειριστή ως "παντογνώστη" και "υπεράνω" και όχι τόσο για τον ίδιο τον admin, όταν φυσικά γνωρίζει τον ακριβή ρόλο και τη θέση του και έχει διαλέξει την αποστασιοποίηση μετά λόγου γνώσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου